Αντιφασιστική Συνέλευση Φιλοσοφικής

Ο φασισμός πρώτα έρχεται για τους άλλους και μετά για όλους

Είναι γνωστό πως σε περιόδους πολιτικής-οικονομικής-κοινωνικής-πολιτιστικής κρίσης παρατηρείται ακραία αύξηση του φασιστικού φαινομένου. Η κρίση δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά μόνο την Ελλάδα ή την Ευρώπη αλλά μία παγκόσμια πραγματικότητα που απορρέει από το κυρίαρχο οικονομικό και πολιτικό μοντέλο, με κύριους εκφραστές τις νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις που το υπηρετούν. Ειδικότερα η Ελλάδα δεν έρχεται πρώτη φορά αντιμέτωπη με το φασισμό αλλά πολλές φορές στην ιστορία της τον έχει αντιμετωπίσει και έχει βγει νικήτρια από αυτήν τη μάχη. Παρόλα τα παραδείγματα μαχητικής αντιφασιστικής δράσης όπως ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ κατά τη γερμανική ναζιστική κατοχή  και ο αντιδικτατορικός αγώνας με την κατάρρευση της στρατιωτικής χούντας, φαίνεται πως ακόμα και σήμερα υπάρχουν ψήγματα φασιστικών αντιλήψεων στη βάση της κοινωνίας.

Αυτά τα ψήγματα αναπτύχθηκαν  και τροφοδοτήθηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τις πολιτικές που ακολουθούν μέσω της ακραίας ταξικής επίθεσης που οδηγεί στην εξαθλίωση της κοινωνίας, επιλέγοντας να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των τραπεζών και όχι τα συμφέροντα των πολλών. Μέσα στο γενικευμένο κλίμα της οικονομικής κρίσης, οι πρακτικές που ακολουθεί η κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) με τη διαπόμπευση των οροθετικών ιερόδουλων, τα οργανωμένα ρατσιστικά πογκρόμ, την ακραία καταστολή στους δρόμους, τη δημοσιοποίηση των στοιχείων συλληφθέντων αγωνιστών,το βασανισμό των 15 συλληφθέντων αντιφασιστών στη ΓΑΔΑ,  τη λογοκρισία (γέροντας Παστίτσιος, Βαξεβάνης, Αρβανίτης-Κατσίμη) αλλά και γενικότερα τη στοχοποίηση και την περιθωριοποίηση του οτιδήποτε διαφορετικού, συνέβαλε στη φασιστικοποίηση της κοινωνίας και έστρωσε το δρόμο για την άνοδο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής.

Η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής θέλει να παρουσιάζεται σα μια αντισυτημική δύναμη αλλά στην ουσία στηρίζεται και στηρίζει το ίδιο το σύστημα με τις δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες και ομοφυλόφιλους , την εχθρική της στάση στους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες και ακόμα περισσότερο ψηφίζοντας περισσότερες φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές, συναινώντας στο ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας κλπ. Το πανεπιστήμιο ως ένα ζωντανό κομμάτι της κοινωνίας δε θα μπορούσε να αποφύγει τη φασιστική απειλή πράγμα το οποίο φαίνεται από φασιστικές επιθέσεις και τραμπουκισμούς φοιτητών (Γ.Σ. Ιατρικής, φασιστική επίθεση στο φυσικομαθηματικό, εμφάνιση μπράβων στη φιλοσοφική, ναζιστικά συνθήματα σε τοίχους της πανεπιστημιούπολης).

Όλα τα παραπάνω μας δείχνουν πως είναι απαραίτητο να συγκροτηθούν αντιφασιστικά μέτωπα εντός των φοιτητικών συλλόγων. Ενάντια στον ατομικό δρόμο που προβάλλουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η τρικομματική κυβέρνηση αλλά και τα διάφορα φασιστικά μορφώματα, εμείς προβάλλουμε αυτό που φοβούνται περισσότερο: τη συλλογική δράση, τους μαζικούς αγώνες, το διάλογο και οποιαδήποτε φωνή αντίστασης, συμμετοχής, πραγματικής δημοκρατίας. Πάνω σε αυτές τις ανησυχίες γίνεται προσπάθεια να συγκροτηθεί η Αντιφασιστική Συνέλευση Φιλοσοφικής, μια ανοιχτή διαδικασία όπου καλείται να συμμετάσχει οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης και την αναγκαιότητα του μαζικού αντιφασιστικού αγώνα. Αντιφασίστας δε σημαίνει ο,τι τα ΜΜΕ θέλουν να πιστεύεις, αντιφασίστας είναι αυτός που ανοίγει νέο δρόμο για τη ζωή εκεί που οι άλλοι κλείνουν τα περάσματα. Στο σκοτάδι του ναζισμού είναι μια αχτίδα αφοβίας. Μέσα σε αυτό το σκοτάδι έχεις ένα χρέος, ένα χρέος ανθρώπινο. Να μην παραδώσεις στα χέρια τους την ελεύθερη φωνή σου, να μη φοβηθείς. Η σιωπή είναι συνενοχή και ο φασισμός είναι το φίμωτρο.

Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν,  η δράση της Αντιφασιστικής Συνέλευσης Φιλοσοφικής να καταφέρει να συνδεθεί με τα διάφορα κοινωνικά κινήματα τόσο στις υπόλοιπες σχολές όσο και σε τοπικό επίπεδο, στις γειτονιές του Ζωγράφου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και με πρόταγμα την ενότητα στη δράση καλούμε όλες τις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες της πανεπιστημιούπολης σε κοινή συνάντηση προκειμένου να συντονίσουμε τη δράση μας, με πρώτη απόληξη τη διοργάνωση αντιφαιστικού φεστιβάλ στην πανεπιστημιούπολη. Ένα φεστιβάλ το οποίο θα περιλαμβάνει θεωρητικές συζητήσεις για το νεοφασιστικό φαινόμενο, παρουσιάσεις βιβλίων σχετικού περιεχομένου, πολιτιστικά γεγονότα, εκθέσεις φωτογραφιών, συλλογικές κουζίνες από μεταναστευτικές κοινότητες θα μπορέσει να αναπτύξει το διάλογο εντός των σχολών, να εμπλέξει περισσότερο κόσμο στον αντιφασιστικό αγώνα και όχι μόνο, να βάλει μια νέα αφήγηση και ένα νέο αντιπαράδειγμα για την κοινωνία που οραματιζόμαστε, πάνω στις αξίες της αντίστασης και της αλληλεγγύης –ως συνιστώσες της αυτοργάνωσης–και  την πραγματική δημοκρατία.

Αντιφασιστική Συνέλευση Φιλοσοφικής