ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΑΝΟΙΧΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ

Βρισκόμαστε σε μία συνθήκη που η μνημονιακή κρίση βαθαίνει με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ  να υποτάσσεται πλήρως  στις επιταγές Ε.Ε. και ΔΝΤ στο όνομα μίας δήθεν ανάκαμψης.  Με τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη η κυβέρνηση αποδέχθηκε ένα νέο πακέτο πρόσθετων μέτρων, που φαίνεται ότι θα αφορούν τη μείωση του αφορολόγητου, τις συντάξεις και τα εργασιακά στα πλαίσια του κλεισίματος της δεύτερης αξιολόγησης. Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τις αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας και την αυξανόμενη εργοδοτική αυθαιρεσία (βλ. καθαρίστριες ΕΜΠ) έρχονται να επισφραγίσουν την ήδη άθλια κατάσταση εργαζομένων και νεολαίας και την πλήρη παράδοση της χώρας στις απαιτήσεις της ευρωπαϊκής ελίτ. Επιπλέον νέα κατορθώματα της κυβέρνησης αποτελούν οι πρόσφατες δολοφονίες προσφύγων στη Μόρια, απόρροια της συμφωνίας για το προσφυγικό μεταξύ ΕΕ-Τουρκίας , η προκλητική ανοχή στην Χρυσή Αυγή (Εφετείο, Ωραιόκαστρο)  και οι εκκενώσεις καταλήψεων (ορφανοτροφείο Θεσσαλονίκη, βίλα ζωγράφου, Αλκιβιάδου 6) που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις διακηρύξεις της κυβέρνησης περί αλληλεγγύης και δήθεν «αριστερής» πολιτικής.

Η προσπάθεια δημιουργίας μιας αφήγησης νίκης για το τέλος της λιτότητας από την πλευρά της κυβέρνησης δεν συνιστά παρά ένα επικοινωνιακό τέχνασμα, που συμβαδίζει πιστά με τη λογική της “καλύτερης διαχείρισης” της κρίσης και των μνημονιακών προγραμμάτων στον διαξιφισμό που διεξάγει με τη ΝΔ και τις υπόλοιπες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝ. ΚΕΝΤΡΩΩΝ). Με αυτό τον τρόπο προσπαθεί να καλύψει τη συνέχιση της σκληρής δημοσιονομικής σταθερότητας με νέες επώδυνες για τους πιο αδύναμους περικοπές και περαιτέρω διευκολύνσεις στους εργοδότες και το μεγάλο κεφάλαιο για ελαστικές μορφές εργασίας και ομαδικές απολύσεις.

Σε μία συνθήκη, λοιπόν, που η νέα γενιά έχει να επιλέξει ανάμεσα σε ανεργία, μαύρη εργασία και ελαστικές μορφές εργασίας σε συνθήκες εκμετάλλευσης και πλήρους διάσπασης των εργασιακών δικαιωμάτων προς όφελος του κεφαλαίου είναι μάλλον αναγκαίο να αντιληφθούμε τη σημασία να λειτουργήσουμε αποφασιστικά απέναντι σε αυτές τις πολιτικές. Η αναδιάρθρωση από πλευράς κυβέρνησης δε σταματά στο εργασιακό αλλά έρχεται να επικυρώσει και εμβαθύνει την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.  Το επερχόμενο νομοσχέδιο εισάγει με εμφατικούς όρους τη διάσπαση των προγραμμάτων σπουδών για την αποστοίχηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων από το πτυχίο, που θα καλύπτεται με μαθητεία ή και νέο κύκλο σπουδών, επιτείνει τους ταξικούς φραγμούς με τη μετακύλιση κόστους σπουδών στις πλάτες των φοιτητών (βλέπε δίδακτρα, σίτιση, στέγαση, συγγράμματα) ενώ επίσημα παραχωρεί και άλλο χώρο στις ανάγκες του ιδιωτικού κεφαλαίου και της αγοράς.

Βιώνοντας, λοιπόν, όλα τα παραπάνω και με συνέπεια στη περσινή μας αντίληψη και επιδιώξεις σε σχέση με την ανασυνθετική προοπτική της αριστεράς θεωρούμε ότι τα κομμάτια της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς είναι αναγκαίο να απαντούν από κοινού στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η νέα γενιά. Με την προοπτική δημιουργίας ενός μαχητικού αγωνιζόμενου μπλοκ ικανού να αντιλαμβάνεται τις ανάγκες και με οξυμένα αντανακλαστικά να αντιστέκεται στην επίθεση αλλά παράλληλα να περνά και με επιθετικούς όρους στη δημιουργία χώρων των από κάτω.

Το φοιτητικό κίνημα φαίνεται να υποχωρεί παρά το βάθεμα της επίθεσης και αυτό μας φέρει αντιμέτωπους με το ερώτημα του αν και  κατά πόσο οι πολιτικές  πρακτικές της φοιτητικής αριστεράς δύνανται να απαντήσουν στις νέες συνθήκες όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί. Αυτή η πραγματικότητα φαίνεται να διαπερνά και να γειώνεται και στο δικό μας σύλλογο, με τις γενικές συνελεύσεις να μην συσπειρώνουν ευρύτερα ακροατήρια και με τις συλλογικές αντιστάσεις και επερωτήσεις να τίθενται στο περιθώριο. Σε αυτό το κενό πιστεύουμε ότι πρέπει να απαντήσουμε από κοινού με τα υπόλοιπα σχήματα της φοιτητικής ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, στη βάση δηλαδή της αναγκαιότητας της επαναφοράς του φοιτητικού κινήματος με επιθετικούς και ανατρεπτικούς όρους στοχεύοντας παράλληλα στην ανασυγκρότηση των συλλόγων και των συλλογικών διαδικασιών.

Υπ’ αυτό το πρίσμα και σε συνέχεια του περσινού κοινού βηματισμού θεωρούμε αναγκαίο να επαναφέρουμε τον κοινό συντονισμό με τα σχήματα των ΕΑΑΚ μέσα από μία πρώτη κουβέντα στη βάση της οποίας θα βρούμε τους τρόπους να έχουμε κοινή πορεία το επόμενο διάστημα στα πράγματα που αφορούν το σύλλογο, απευθύνοντας παράλληλα κάλεσμα και σε κάθε φοιτητή και φοιτήτρια της Φιλοσοφικής που δεν επιθυμεί το μέλλον που του προορίζουν αλλά θέλει να παλέψουμε από κοινού για να ζήσουμε αλλιώς!

Καλούμε, λοιπόν, τα σχήματα ΣΑΦ - ΚΑΡΦΙ ΕΑΑΚ  και κάθε αγωνιζόμενο φοιτητή και φοιτήτρια σε ανοιχτή πολιτική συζήτηση την ΤΡΙΤΗ 21/3 μετά τη γενική συνέλευση του συλλόγου.