Τη βδομάδα που πέρασε, στο Ρέθυμνο, πραγματοποιήθηκε η 68η Σύνοδος Πρυτάνεων παρουσία της Υπουργού Α. Διαμαντοπούλου. Τέτοιες διαδικασίες αποτελούν τη βάση ενός προσχηματικού «διαλόγου» για τις αλλαγές που προτείνονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι προφανές πως τα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος δεν χωρούσαν σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο «διαλόγου». Σε αυτή την κατεύθυνση η Αριστερή Ενότητα ανέδειξε ως κινηματικό κόμβο, στο πλαίσιο της επίθεσης της κυβέρνησης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, την κινητοποίηση των συλλόγων και τη συμμετοχή τους στην αντισύνοδο που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα(18-24/10) στο Ρέθυμνο και κορυφώθηκε με τη μαζική πανεκπαιδευτική πορεία του Σαββάτου. Με αυτόν τον τρόπο οι φοιτητικοί σύλλογοι που συμμετείχαν έδειξαν την αντίθεσή τους με την κατάργηση ουσιαστικά του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του πανεπιστημίου, όπως εξειδικεύεται από την εφαρμογή του μνημονίου και των κυβερνητικών μέτρων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Ταυτόχρονα, όταν οι δυνάμεις καταστολής έκοβαν το δρόμο στην πανεκπαιδευτική πορεία με χρήση χημικών, η κυβερνητική παράταξη (λέγε με ΠΑΣΠ) έμπαινε απ’την πίσω πόρτα στη Σύνοδο, εγκαινιάζοντας τον «χορό» των συνδιαλλαγών με την κυβέρνηση και αποδεικνύωντας για ακόμη μία φορά πως «άλλο ΠΑΣΠ άλλο ΠΑΣΟΚ». Η ΠΑΣΠ με την στάση της αυτή συνεχίζει επάξια τον ρόλο που επιβάλεται να διαδραματίζει κάθε κυβερνητική παράταξη «που σέβεται τον εαυτό της» σε τέτοιες περόδους, ακριβώς στον δρόμο που είχε χαράξει η ΔΑΠ το ‘06-‘07 με την αναθεώρηση Γιαννάκου.
Αρκετές ώρες νωρίτερα η συνεπής στον απομονωτισμό και στην περιχαράκωση πολιτική δύναμη που λέγεται ΠΚΣ ή Επιτροπή Αγώνα ή ΜΑΣ ή ό,τι άλλο… πραγματοποίησε μόνη της συγκέντρωση, αποδεικνύοντας και έμπρακτα την αντιπαραθετική της στάση απέναντι στις συλλογικές αποφάσεις και τις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών που προασπίζονται τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Η στάση αυτή είναι φοβερά προβληματική καθώς επιλέγει να αφυδατώσει τα συλλογικά όργανα των συλλόγων, αντί να παλέψει για την ανατροπή των εκφυλιστικών όρων διεξαγωγής τους που προσπαθούν να επιβάλλουν οι καθεστωτικές παρατάξεις, αποδυναμώνοντας παράλληλα την φωνή της φοιτητικής αριστεράς.
Η μαζική πορεία στο Ρέθυμνο ήταν μια πρώτη απάντηση στην κυβέρνηση και στους συμμάχους της που προσπαθούν να καταστρατηγήσουν τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και να πλήξουν τα δικαιώματά μας. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να κλιμακώσει τις μαζικές, ενωτικές και μαχητικές κινητοποιήσεις του στο πλάι των εργαζομένων με στόχο την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής συνολικά.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου