Μέσα σε ελάχιστο χρόνο από την ψήφιση αυτού του εκτρωματικού νόμου-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση από την κυβέρνηση του Πασοκ, το φοιτητικό κίνημα μαζικοποίησε άμεσα τις διαδικασίες του και προέβη σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Από τον Αύγουστο μάλιστα εκατοντάδες φοιτητικοί σύλλογοι συνεδρίασαν, για να πάρουν αποφάσεις ενάντια σε αυτό το νόμο που κατακερματίζει τα πτυχία μας και τα ανάλογα συλλογικά κατοχυρωμένα εργασιακά δικαιώματα, εισάγει βίαια τις επιχειρήσεις στο δημόσιο πανεπιστήμιο και καταργεί κάθε έννοια δημοκρατίας στο εσωτερικό των ιδρυμάτων. Σήμερα το φοιτητικό κίνημα δεν έχει απέναντι του μόνο ένα νόμο αλλά την χρεοκοπία της χώρας στα πλαίσια της οποίας ξεπουλιέται το δημόσιο πανεπιστήμιο και η νεολαία οδηγείται στη μετανάστευση.
Με τις καταλήψεις μάλιστα να φτάνουν τις 300 πανελλαδικά την δεύτερη εβδομάδα κινητοποιήσεων το φοιτητικό κίνημα απέδειξε πως μέσα απο τις μαζικές συνελεύσεις του μπορεί να αποφασίζει δημοκρατικά τις αγωνιστικές του τοποθετήσεις, την δράση του. Όλο αυτό το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος ήρθε σε συνέχεια των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων του αγωνιζόμενου κόσμου της εργασίας και της νεολαίας στις πλατείες όλης της χώρας, τα κινήματα ανυπακοής στην κυβερνητική πολιτική και τις επιταγές της τρόικας. Μάλιστα, το πρόσφατο υλικό αποτέλεσμα της μη υπογραφής διαπιστωτικής πράξης συγκρότησης Συμβουλίων διοίκησης, από 15 στις 19 πρυτανείες πανελλαδικά, συνιστά μια τεράστια κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος και των καταλήψεων που κατάφεραν να συμβάλλουν ενεργά σ’αυτή την πρώτη πράξη μη εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο απ΄την πανεπιστημιακή κοινότητα στο σύνολό της.
Το φοιτητικό κίνημα είχε εξ’άρχής όλα τα φόντα για να πυροδοτήσει ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες, να συνδεθεί με τα πληττόμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και να ανατρέψει το νόμο-πλαίσιο και την κυβέρνηση του Πασοκ, που τον έφερε μαζί με μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα. Η απουσία όμως οργανωμένων κεντρικών δράσεων σύνδεσης με την κοινωνία και μαζικής αντιπληροφόρησης κόντρα στην κυβερνητική προπαγάνδα κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης αλλά και η τρομοκρατία της ίδιας της υπουργού παιδείας σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα μας , τον οδήγησε σε καμπή. Αυτή η νέα κατάσταση του φοιτητικού κινήματος, που βρίσκει την πλειοψηφία των συλλόγων ανοιχτούς και αρκετούς από αυτούς σε περίοδο εξεταστικής, χρειάζεται και ξεχωριστή ανάγνωση. Μια ανάγνωση που βλέπει αυτόν τον αγώνα πραγματικά ως έναν αγώνα διαρκείας, που ακριβώς λόγω της συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση θα έχει και διαφορετικές ταχύτητες. Σε μια περίοδο μάλιστα κλιμάκωσης της αντίστασης των εργαζομένων και της κοινωνίας με ημερομηνίες κόμβο την πανεργατική απεργία 18 και 19 Οκτώβρη, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βρεί κοινό βηματισμό μαζί τους. Πρέπει να κάνουμε το ζήτημα του Πανεπιστημίου, ζήτημα όλης της κοινωνίας. Η νεολαία πρέπει να αποτελέσει οργανικό κομμάτι του παλλαϊκού ξεσηκωμού που χρειάζεται για να ανατραπεί το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και να αλλάξει η πορεία που έχει πάρει η χώρα.
Σ’αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε διήμερη κατάληψη της σχολής 18 και 19 Οκτώβρη, ημέρες πανεργατικής απεργίας, και συμμετοχή του συλλόγου μας στην πορεία στις 19, ώστε το φοιτητικό κίνημα να ενωθεί έμπρακτα με τους εργαζόμενους. Να διεκδικήσουμε ακόμη, σε σχολή υπό λειτουργία, ανθρώπινους ρυθμούς διεξαγωγής της εξεταστικής, που σε καμμία περίπτωση δεν θα αφήσουμε να χαθεί. Τέλος να απαιτήσουμε την πλήρη χορήγηση πάσο με ευθύνη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ-κανένας φοιτητής να μην πάρει πάσο απο ιδιωτική εταιρία. Να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων και να γίνουμε η γενιά της διεκδίκησης και όχι η γενιά της υποταγής, να γίνουμε η γενιά της νίκης.
Με τις καταλήψεις μάλιστα να φτάνουν τις 300 πανελλαδικά την δεύτερη εβδομάδα κινητοποιήσεων το φοιτητικό κίνημα απέδειξε πως μέσα απο τις μαζικές συνελεύσεις του μπορεί να αποφασίζει δημοκρατικά τις αγωνιστικές του τοποθετήσεις, την δράση του. Όλο αυτό το ξέσπασμα του φοιτητικού κινήματος ήρθε σε συνέχεια των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων του αγωνιζόμενου κόσμου της εργασίας και της νεολαίας στις πλατείες όλης της χώρας, τα κινήματα ανυπακοής στην κυβερνητική πολιτική και τις επιταγές της τρόικας. Μάλιστα, το πρόσφατο υλικό αποτέλεσμα της μη υπογραφής διαπιστωτικής πράξης συγκρότησης Συμβουλίων διοίκησης, από 15 στις 19 πρυτανείες πανελλαδικά, συνιστά μια τεράστια κατάκτηση του φοιτητικού κινήματος και των καταλήψεων που κατάφεραν να συμβάλλουν ενεργά σ’αυτή την πρώτη πράξη μη εφαρμογής του νόμου-πλαίσιο απ΄την πανεπιστημιακή κοινότητα στο σύνολό της.
Το φοιτητικό κίνημα είχε εξ’άρχής όλα τα φόντα για να πυροδοτήσει ευρύτερους κοινωνικούς αγώνες, να συνδεθεί με τα πληττόμενα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και να ανατρέψει το νόμο-πλαίσιο και την κυβέρνηση του Πασοκ, που τον έφερε μαζί με μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα. Η απουσία όμως οργανωμένων κεντρικών δράσεων σύνδεσης με την κοινωνία και μαζικής αντιπληροφόρησης κόντρα στην κυβερνητική προπαγάνδα κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης αλλά και η τρομοκρατία της ίδιας της υπουργού παιδείας σε μια προσπάθεια ποινικοποίησης του αγώνα μας , τον οδήγησε σε καμπή. Αυτή η νέα κατάσταση του φοιτητικού κινήματος, που βρίσκει την πλειοψηφία των συλλόγων ανοιχτούς και αρκετούς από αυτούς σε περίοδο εξεταστικής, χρειάζεται και ξεχωριστή ανάγνωση. Μια ανάγνωση που βλέπει αυτόν τον αγώνα πραγματικά ως έναν αγώνα διαρκείας, που ακριβώς λόγω της συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση θα έχει και διαφορετικές ταχύτητες. Σε μια περίοδο μάλιστα κλιμάκωσης της αντίστασης των εργαζομένων και της κοινωνίας με ημερομηνίες κόμβο την πανεργατική απεργία 18 και 19 Οκτώβρη, το φοιτητικό κίνημα πρέπει να βρεί κοινό βηματισμό μαζί τους. Πρέπει να κάνουμε το ζήτημα του Πανεπιστημίου, ζήτημα όλης της κοινωνίας. Η νεολαία πρέπει να αποτελέσει οργανικό κομμάτι του παλλαϊκού ξεσηκωμού που χρειάζεται για να ανατραπεί το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα και να αλλάξει η πορεία που έχει πάρει η χώρα.
Σ’αυτή την κατεύθυνση προτείνουμε διήμερη κατάληψη της σχολής 18 και 19 Οκτώβρη, ημέρες πανεργατικής απεργίας, και συμμετοχή του συλλόγου μας στην πορεία στις 19, ώστε το φοιτητικό κίνημα να ενωθεί έμπρακτα με τους εργαζόμενους. Να διεκδικήσουμε ακόμη, σε σχολή υπό λειτουργία, ανθρώπινους ρυθμούς διεξαγωγής της εξεταστικής, που σε καμμία περίπτωση δεν θα αφήσουμε να χαθεί. Τέλος να απαιτήσουμε την πλήρη χορήγηση πάσο με ευθύνη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ-κανένας φοιτητής να μην πάρει πάσο απο ιδιωτική εταιρία. Να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων και να γίνουμε η γενιά της διεκδίκησης και όχι η γενιά της υποταγής, να γίνουμε η γενιά της νίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου