Για την εξεταστική…
Την ίδια στιγμή που ο υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος ανοίγει διάλογο για την παιδεία από «μηδενική βάση» και μιλάει για «εκπαιδευτική ειρήνη», η κυβέρνηση δεν διστάζει να ανοίξει τον πόλεμο για άλλη μια φορά στους φοιτητές και τις φοιτήτριες.
Όσες σχολές τελούσαν υπό κατάληψη τις μέρες του Δεκέμβρη και Γενάρη , κινδύνευσαν να χάσουν την εξεταστική!!! Αυτό γιατί σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο που προσπαθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση από το 2007, αν για οποιοδήποτε λόγο ( καταλήψεις-συνελεύσεις-διαδηλώσεις), σταματήσει η εκπαιδευτική διαδικασία και δεν ολοκληρωθούν οι παραδόσεις των μαθημάτων, τότε χάνεται το εξάμηνο και δεν γίνεται εξεταστική.
Η περίπτωση της Φιλοσοφικής
Το ζήτημα της εξεταστικής πρόσφατα ταλαιπώρησε και τη σχολή μας, μετά από τη συμμετοχή του συλλόγου μας στους αγώνες και τις λίγες βδομάδες που η σχολή μας τελούσε υπό κατάληψη. Παρ’ όλο που η σύγκλητος αποφάσισε ότι η εξεταστική θα γίνει κανονικά, πολλοί καθηγητές συζητούσαν το ενδεχόμενο είτε να μην γίνει η εξεταστική, είτε να γίνει με τους λιγότερο ευνοϊκούς όρους. Στο Αγγλικό οι καθηγητές έφτασαν στο σημείο να πάρουν απόφαση ακύρωσης της εξεταστικής. (τελικά λόγω των θετικών αποφάσεων των υπόλοιπων τμημάτων, και το αγγλικό θα έχει εξεταστική). Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες κληθήκαμε από ένα μεγάλο κομμάτι καθηγητών, να απολογηθούμε επειδή συμμετείχαμε στις καταλήψεις. Έτσι στις συνελεύσεις αντί να συζητάμε για το πώς καθηγητές και φοιτητές θα υπερασπιστούμε το δημόσιο πανεπιστήμιο και δεν θα αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο, συζητήσαμε για το αν και πότε θα γίνει η εξεταστική. Σε αυτές τις συνελεύσεις μεταξύ άλλων ακούσαμε : 1) ο νόμος-πλαίσιο «αναγκαστικά» πρέπει να εφαρμοστεί 2) οι φοιτητές πρέπει να τιμωρηθούν ή να αποδεχτούν τις επιπτώσεις των αγώνων τους 3) αν δεν ολοκληρωθούν τα μαθήματα πέφτει το επίπεδο σπουδών και μετατρεπόμαστε σε εξεταστικό κέντρο 4)αν η εξεταστική γίνει αργά, τότε το εξάμηνο και η επόμενη εξεταστική μεταφέρονται για πολύ αργά.
Δυστυχώς πολλοί καθηγητές ξέχασαν ότι ένα από τα βασικότερα προβλήματα των φοιτητών-τριων είναι ότι σε πολλά τμήματα δεν έχουν δοθεί καν βιβλία, ή έχουν δοθεί τα μισά. Ότι πολλά από τα συγγράμματα που είναι εντός ύλης, οι φοιτητές δεν τα δικαιούνται και πρέπει να τα πληρώσουν.
Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν και αρκετοί καθηγητές, που είτε μέσα από την ΠΟΣΔΕΠ, είτε μεμονωμένα , προσπάθησαν να διασφαλίσουν την εξεταστική και επιδιώκουν τη συνεργασία με τους φοιτητές.
Καμία εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο
Το πραγματικό ζήτημα δεν ήταν η εξεταστική, αλλά η αμφισβήτηση του νόμου-πλαίσιο. Ενός νόμου που αμφισβητεί το δικαίωμα μας στους αγώνες. Που ρίχνει την ευθύνη στους αγωνιζόμενους φοιτητές για την υποβάθμιση του πανεπιστημίου. Ο νόμος-πλάισιο-έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει. Χιλιάδες φοιτητές και καθηγητές με τους αγώνες τους δηλώνουν εδώ και δυο χρόνια ότι δεν αποδέχονται ένα νόμο που στρέφεται ενάντια στο δημόσιο πανεπιστήμιο και στα δικαιώματα των φοιτητών. Η ρύθμιση που προβλέπει ότι θα χάσουμε την εξεταστική, δημιουργήθηκε για να μας εμποδίσει από το να αγωνιζόμαστε. Φοβούνται το φοιτητικό κίνημα που πριν 2 χρόνια σταμάτησε την αναθεώρηση του άρθρου 16. Η κυβέρνηση είναι τρομοκρατημένη από την ένταση και την έκταση της πρόσφατης νεολαιίστικης εξέγερσης και προσπαθεί με διάφορες επικοινωνιακές κινήσεις να κρύψει τις πραγματικές (νεοφιλελεύθερες) προθέσεις της για την παιδεία. Η επιλογή του «νέου και ωραίου» Άρη Σπηλιωτόπουλου, η προ ημερησίας συζήτηση στη βουλή για την παιδεία, η έναρξη διαλόγου από «μηδενική βάση», η τοποθέτηση του Μπαμπινιώτη ως προέδρου του διαλόγου, δείχνουν ότι η κυβέρνηση θέλει να εμφανιστεί ως πιο διαλλακτική, να αντιμετωπίσει την εκπαιδευτική κοινωνία και τους «ταραξίες» με το μαλακό.
Γιατί αγωνιζόμαστε;
Η κυβέρνηση θέλει να μας τιμωρήσει επειδή βγήκαμε στους δρόμους. Επειδή συμμετείχαμε στη μεγαλειώδη εξέγερση των μαθητών. Επειδή οργιστήκαμε για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή από το μπάτσο. Επειδή παλεύουμε ενάντια στην αστυνομική βία που μας δολοφονεί, μας τρομοκρατεί, μας πνίγει στα δακρυγόνα. Η κυβέρνηση μας τιμωρεί επειδή θέλουμε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο χωρίς επιχειρήσεις, επειδή δεν θέλουμε να πληρώνουμε τα βιβλία μας, επειδή θέλουμε ένα πανεπιστήμιο, όπου θα διακινούνται ελεύθερα οι ιδέες, όπου θα μπορούμε να παλεύουμε και να αμφισβητούμε.
Γιατί κάναμε καταλήψεις;
Πολλοί φοιτητές-τριες και καθηγητές-τριες αναρωτιούνται γιατί κάναμε καταλήψεις. Πολλοί πιστεύουν ότι η μορφή που επιλέξαμε ήταν ακραία, και πως πρέπει να βρούμε «νέες μορφές πάλης». Πολλοί επαναλαμβάνουν συνεχώς το σύνθημα: «θέλουμε ανοιχτές σχολές». Εμείς απαντάμε:
Κάνουμε διαδηλώσεις για να μαθαίνει η κοινωνία τα αιτήματα μας, για να ενώνουμε τη φωνή μας με τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, γιατί έτσι είμαστε πιο δυνατοί.
Κάνουμε καταλήψεις, γιατί αυτό είναι το πιο δυνατό μας όπλο, και γιατί η κατάληψη μπορεί να πυροδοτήσει ευρύτερους αγώνες, να πιέσει τις υπόλοιπες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες να μπουν στον αγώνα. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να χάσουμε ένα μάθημα, ή μια εξεταστική. Αυτό που παίζεται δεν είναι 1ή 2 μαθήματα αλλά το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου. Και γι αυτό το σκοπό αξίζει τον κόπο να «θυσιάσουμε» πολύ περισσότερα από λίγα μαθήματα. Το 2006 επί ένα χρόνο είχαμε καταλήψεις, απεργίες και συνεχείς διαδηλώσεις. Χάθηκαν κάποια μαθήματα, διασφαλίστηκε η εξεταστική μας και καταφέραμε να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16.
Η υποκρισία δεν έχει όρια…….η κυβέρνηση υποβαθμίζει το δημόσιο πανεπιστήμιο
Η κυβέρνηση, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, κλαίγονται για τα χαμένα μαθήματα, και κατηγορούν την αριστερά ότι παίζει με το μέλλον των φοιτητών. Λένε ότι αυτοί που κλείνουν τις σχολές είναι μειοψηφίες και ότι το να αγωνίζεσαι είναι ξεπερασμένο. Η ΔΑΠ αρχικά πρότεινε να χαθεί η εξεταστική για να τιμωρηθούμε. Είναι υποκριτές. Η κυβέρνηση εδώ και μήνες σαμποτάρει την «εκπαιδευτική διαδικασία».
Περικόψαν τα συγγράμματα, μας είπαν ότι θα πληρώνουμε περισσότερα από τα μισά, μείωσαν ακόμα περισσότερο τις δαπάνες για την παιδεία με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενές θέσεις καθηγητών. Το πιο τραγικό είναι ότι αυτοί που κόπτονται για την εξεταστική δεν έδωσαν ποτέ τα βιβλία στους φοιτητές. Χρειάστηκε μια βδομάδα κατάληψης στη φιλοσοφική για να πάρουν κάποια τμήματα μερικά βιβλία, ενώ σε αρκετά τμήματα τα βιβλία δεν έχουν δοθεί.
Οι υπόλοιποι
Η ΠΑΣΠ εγκλωβισμένη από την «υπευθυνότητα της Διαμαντοπούλου και του ΠΑΣΟΚ»την ίδια στιγμή που κατηγορεί τη ΔΑΠ αόριστα κατηγορεί και την αριστερά. Αρκείται στο να δίνει πληροφορίες στους φοιτητές παίζοντας το ρόλο της γραμματείας! Η ΠΚΣ δεν κάνει τίποτα για να διασφαλίσει την εξεταστική . Συνεχίζει να κατηγορεί τις δυνάμεις που αντιστέκονται ως ανεύθυνες και να θεωρεί ότι οι καταλήψεις ήταν μεγάλο λάθος. Τα ΕΑΑΚ παρ’ όλο που δεν αμφισβητούνται οι αγωνιστικές τους προθέσεις, στρέφουν τα πυρά τους στο «καθηγητικό κατεστημένο», ταυτίζοντας τους με την κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που δεν έκαναν τίποτα για να χτιστεί ένα δυνατό μέτωπο φοιτητών-καθηγητών. Ένα μέτωπο που τώρα θα μας επέτρεπε από κοινού να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις της κυβέρνησης.
Οι καθηγητές: Εχθροί η σύμμαχοι;
Τα προηγούμενα χρόνια, σε κάθε φοιτητικό ξεσηκωμό, οι καθηγητές ήταν μαζί μας στους δρόμους. Η ΠΟΣΔΕΠ(το συνδικαλιστικό όργανο τους) παλεύει ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, διαδηλώνει μαζί μας κλπ. Το τελευταίο διάστημα πολλοί καθηγητές δέχονται πιέσεις για να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο. Οι φωνές του ρεαλισμού (ακόμα και της Αριστεράς) λένε ότι δεν είναι δυνατόν οι καθηγητές να κινούνται εκτός νόμου. Η αριστερά στις σχολές το επόμενο διάστημα πρέπει να απευθύνει κάλεσμα αγώνα και στους καθηγητές. Να γίνει ξεκάθαρο ότι τα δικά τους αιτήματα(προσλήψεις-μισθολογικά κλπ) δεν μπορούν να κερδιθούν ξεχωριστά από τα δικά μας. Με κάθε τρόπο θα πρέπει να περιφρουρήσουμε το δικαίωμα μας στην εξεταστική. Αυτό σημαίνει καμία εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Για μας ο πραγματικός διαχωρισμός, δεν είναι καθηγητές ενάντια σε φοιτητές. Η πλειοψηφία των φοιτητών και των καθηγητών που θέλει να υπερασπιστεί το δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει από κοινού να παλέψουν κόντρα σε όσους φοιτητές(ΔΑΠ, Πασπ κλπ) και καθηγητές συμφωνούν με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Στις σημερινές συνθήκες, που το δημόσιο πανεπιστήμιο δέχεται μεγάλη επίθεση, καθηγητές και φοιτητές επιβάλλεται να συζητάμε, να συνεργαζόμαστε και να αποφασίζουμε με ποιους τρόπους ο αγώνας μας θα είναι πιο αποτελεσματικός. Το επόμενο διάστημα οι δυνάμεις της Αριστερής Ενότητας θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παρθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση
Την ίδια στιγμή που ο υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος ανοίγει διάλογο για την παιδεία από «μηδενική βάση» και μιλάει για «εκπαιδευτική ειρήνη», η κυβέρνηση δεν διστάζει να ανοίξει τον πόλεμο για άλλη μια φορά στους φοιτητές και τις φοιτήτριες.
Όσες σχολές τελούσαν υπό κατάληψη τις μέρες του Δεκέμβρη και Γενάρη , κινδύνευσαν να χάσουν την εξεταστική!!! Αυτό γιατί σύμφωνα με το νέο νόμο-πλαίσιο που προσπαθεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση από το 2007, αν για οποιοδήποτε λόγο ( καταλήψεις-συνελεύσεις-διαδηλώσεις), σταματήσει η εκπαιδευτική διαδικασία και δεν ολοκληρωθούν οι παραδόσεις των μαθημάτων, τότε χάνεται το εξάμηνο και δεν γίνεται εξεταστική.
Η περίπτωση της Φιλοσοφικής
Το ζήτημα της εξεταστικής πρόσφατα ταλαιπώρησε και τη σχολή μας, μετά από τη συμμετοχή του συλλόγου μας στους αγώνες και τις λίγες βδομάδες που η σχολή μας τελούσε υπό κατάληψη. Παρ’ όλο που η σύγκλητος αποφάσισε ότι η εξεταστική θα γίνει κανονικά, πολλοί καθηγητές συζητούσαν το ενδεχόμενο είτε να μην γίνει η εξεταστική, είτε να γίνει με τους λιγότερο ευνοϊκούς όρους. Στο Αγγλικό οι καθηγητές έφτασαν στο σημείο να πάρουν απόφαση ακύρωσης της εξεταστικής. (τελικά λόγω των θετικών αποφάσεων των υπόλοιπων τμημάτων, και το αγγλικό θα έχει εξεταστική). Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες κληθήκαμε από ένα μεγάλο κομμάτι καθηγητών, να απολογηθούμε επειδή συμμετείχαμε στις καταλήψεις. Έτσι στις συνελεύσεις αντί να συζητάμε για το πώς καθηγητές και φοιτητές θα υπερασπιστούμε το δημόσιο πανεπιστήμιο και δεν θα αφήσουμε να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο, συζητήσαμε για το αν και πότε θα γίνει η εξεταστική. Σε αυτές τις συνελεύσεις μεταξύ άλλων ακούσαμε : 1) ο νόμος-πλαίσιο «αναγκαστικά» πρέπει να εφαρμοστεί 2) οι φοιτητές πρέπει να τιμωρηθούν ή να αποδεχτούν τις επιπτώσεις των αγώνων τους 3) αν δεν ολοκληρωθούν τα μαθήματα πέφτει το επίπεδο σπουδών και μετατρεπόμαστε σε εξεταστικό κέντρο 4)αν η εξεταστική γίνει αργά, τότε το εξάμηνο και η επόμενη εξεταστική μεταφέρονται για πολύ αργά.
Δυστυχώς πολλοί καθηγητές ξέχασαν ότι ένα από τα βασικότερα προβλήματα των φοιτητών-τριων είναι ότι σε πολλά τμήματα δεν έχουν δοθεί καν βιβλία, ή έχουν δοθεί τα μισά. Ότι πολλά από τα συγγράμματα που είναι εντός ύλης, οι φοιτητές δεν τα δικαιούνται και πρέπει να τα πληρώσουν.
Φυσικά σε καμία περίπτωση δεν ξεχνάμε ότι υπάρχουν και αρκετοί καθηγητές, που είτε μέσα από την ΠΟΣΔΕΠ, είτε μεμονωμένα , προσπάθησαν να διασφαλίσουν την εξεταστική και επιδιώκουν τη συνεργασία με τους φοιτητές.
Καμία εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο
Το πραγματικό ζήτημα δεν ήταν η εξεταστική, αλλά η αμφισβήτηση του νόμου-πλαίσιο. Ενός νόμου που αμφισβητεί το δικαίωμα μας στους αγώνες. Που ρίχνει την ευθύνη στους αγωνιζόμενους φοιτητές για την υποβάθμιση του πανεπιστημίου. Ο νόμος-πλάισιο-έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει. Χιλιάδες φοιτητές και καθηγητές με τους αγώνες τους δηλώνουν εδώ και δυο χρόνια ότι δεν αποδέχονται ένα νόμο που στρέφεται ενάντια στο δημόσιο πανεπιστήμιο και στα δικαιώματα των φοιτητών. Η ρύθμιση που προβλέπει ότι θα χάσουμε την εξεταστική, δημιουργήθηκε για να μας εμποδίσει από το να αγωνιζόμαστε. Φοβούνται το φοιτητικό κίνημα που πριν 2 χρόνια σταμάτησε την αναθεώρηση του άρθρου 16. Η κυβέρνηση είναι τρομοκρατημένη από την ένταση και την έκταση της πρόσφατης νεολαιίστικης εξέγερσης και προσπαθεί με διάφορες επικοινωνιακές κινήσεις να κρύψει τις πραγματικές (νεοφιλελεύθερες) προθέσεις της για την παιδεία. Η επιλογή του «νέου και ωραίου» Άρη Σπηλιωτόπουλου, η προ ημερησίας συζήτηση στη βουλή για την παιδεία, η έναρξη διαλόγου από «μηδενική βάση», η τοποθέτηση του Μπαμπινιώτη ως προέδρου του διαλόγου, δείχνουν ότι η κυβέρνηση θέλει να εμφανιστεί ως πιο διαλλακτική, να αντιμετωπίσει την εκπαιδευτική κοινωνία και τους «ταραξίες» με το μαλακό.
Γιατί αγωνιζόμαστε;
Η κυβέρνηση θέλει να μας τιμωρήσει επειδή βγήκαμε στους δρόμους. Επειδή συμμετείχαμε στη μεγαλειώδη εξέγερση των μαθητών. Επειδή οργιστήκαμε για τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή από το μπάτσο. Επειδή παλεύουμε ενάντια στην αστυνομική βία που μας δολοφονεί, μας τρομοκρατεί, μας πνίγει στα δακρυγόνα. Η κυβέρνηση μας τιμωρεί επειδή θέλουμε ένα δημόσιο πανεπιστήμιο χωρίς επιχειρήσεις, επειδή δεν θέλουμε να πληρώνουμε τα βιβλία μας, επειδή θέλουμε ένα πανεπιστήμιο, όπου θα διακινούνται ελεύθερα οι ιδέες, όπου θα μπορούμε να παλεύουμε και να αμφισβητούμε.
Γιατί κάναμε καταλήψεις;
Πολλοί φοιτητές-τριες και καθηγητές-τριες αναρωτιούνται γιατί κάναμε καταλήψεις. Πολλοί πιστεύουν ότι η μορφή που επιλέξαμε ήταν ακραία, και πως πρέπει να βρούμε «νέες μορφές πάλης». Πολλοί επαναλαμβάνουν συνεχώς το σύνθημα: «θέλουμε ανοιχτές σχολές». Εμείς απαντάμε:
Κάνουμε διαδηλώσεις για να μαθαίνει η κοινωνία τα αιτήματα μας, για να ενώνουμε τη φωνή μας με τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, γιατί έτσι είμαστε πιο δυνατοί.
Κάνουμε καταλήψεις, γιατί αυτό είναι το πιο δυνατό μας όπλο, και γιατί η κατάληψη μπορεί να πυροδοτήσει ευρύτερους αγώνες, να πιέσει τις υπόλοιπες εκπαιδευτικές ομοσπονδίες να μπουν στον αγώνα. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να χάσουμε ένα μάθημα, ή μια εξεταστική. Αυτό που παίζεται δεν είναι 1ή 2 μαθήματα αλλά το μέλλον του δημόσιου πανεπιστημίου. Και γι αυτό το σκοπό αξίζει τον κόπο να «θυσιάσουμε» πολύ περισσότερα από λίγα μαθήματα. Το 2006 επί ένα χρόνο είχαμε καταλήψεις, απεργίες και συνεχείς διαδηλώσεις. Χάθηκαν κάποια μαθήματα, διασφαλίστηκε η εξεταστική μας και καταφέραμε να μην περάσει η αναθεώρηση του άρθρου 16.
Η υποκρισία δεν έχει όρια…….η κυβέρνηση υποβαθμίζει το δημόσιο πανεπιστήμιο
Η κυβέρνηση, η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ, κλαίγονται για τα χαμένα μαθήματα, και κατηγορούν την αριστερά ότι παίζει με το μέλλον των φοιτητών. Λένε ότι αυτοί που κλείνουν τις σχολές είναι μειοψηφίες και ότι το να αγωνίζεσαι είναι ξεπερασμένο. Η ΔΑΠ αρχικά πρότεινε να χαθεί η εξεταστική για να τιμωρηθούμε. Είναι υποκριτές. Η κυβέρνηση εδώ και μήνες σαμποτάρει την «εκπαιδευτική διαδικασία».
Περικόψαν τα συγγράμματα, μας είπαν ότι θα πληρώνουμε περισσότερα από τα μισά, μείωσαν ακόμα περισσότερο τις δαπάνες για την παιδεία με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενές θέσεις καθηγητών. Το πιο τραγικό είναι ότι αυτοί που κόπτονται για την εξεταστική δεν έδωσαν ποτέ τα βιβλία στους φοιτητές. Χρειάστηκε μια βδομάδα κατάληψης στη φιλοσοφική για να πάρουν κάποια τμήματα μερικά βιβλία, ενώ σε αρκετά τμήματα τα βιβλία δεν έχουν δοθεί.
Οι υπόλοιποι
Η ΠΑΣΠ εγκλωβισμένη από την «υπευθυνότητα της Διαμαντοπούλου και του ΠΑΣΟΚ»την ίδια στιγμή που κατηγορεί τη ΔΑΠ αόριστα κατηγορεί και την αριστερά. Αρκείται στο να δίνει πληροφορίες στους φοιτητές παίζοντας το ρόλο της γραμματείας! Η ΠΚΣ δεν κάνει τίποτα για να διασφαλίσει την εξεταστική . Συνεχίζει να κατηγορεί τις δυνάμεις που αντιστέκονται ως ανεύθυνες και να θεωρεί ότι οι καταλήψεις ήταν μεγάλο λάθος. Τα ΕΑΑΚ παρ’ όλο που δεν αμφισβητούνται οι αγωνιστικές τους προθέσεις, στρέφουν τα πυρά τους στο «καθηγητικό κατεστημένο», ταυτίζοντας τους με την κυβέρνηση, την ίδια στιγμή που δεν έκαναν τίποτα για να χτιστεί ένα δυνατό μέτωπο φοιτητών-καθηγητών. Ένα μέτωπο που τώρα θα μας επέτρεπε από κοινού να αντιμετωπίσουμε τις επιθέσεις της κυβέρνησης.
Οι καθηγητές: Εχθροί η σύμμαχοι;
Τα προηγούμενα χρόνια, σε κάθε φοιτητικό ξεσηκωμό, οι καθηγητές ήταν μαζί μας στους δρόμους. Η ΠΟΣΔΕΠ(το συνδικαλιστικό όργανο τους) παλεύει ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, διαδηλώνει μαζί μας κλπ. Το τελευταίο διάστημα πολλοί καθηγητές δέχονται πιέσεις για να εφαρμοστεί ο νόμος-πλαίσιο. Οι φωνές του ρεαλισμού (ακόμα και της Αριστεράς) λένε ότι δεν είναι δυνατόν οι καθηγητές να κινούνται εκτός νόμου. Η αριστερά στις σχολές το επόμενο διάστημα πρέπει να απευθύνει κάλεσμα αγώνα και στους καθηγητές. Να γίνει ξεκάθαρο ότι τα δικά τους αιτήματα(προσλήψεις-μισθολογικά κλπ) δεν μπορούν να κερδιθούν ξεχωριστά από τα δικά μας. Με κάθε τρόπο θα πρέπει να περιφρουρήσουμε το δικαίωμα μας στην εξεταστική. Αυτό σημαίνει καμία εφαρμογή του νόμου-πλαίσιο. Για μας ο πραγματικός διαχωρισμός, δεν είναι καθηγητές ενάντια σε φοιτητές. Η πλειοψηφία των φοιτητών και των καθηγητών που θέλει να υπερασπιστεί το δημόσιο πανεπιστήμιο πρέπει από κοινού να παλέψουν κόντρα σε όσους φοιτητές(ΔΑΠ, Πασπ κλπ) και καθηγητές συμφωνούν με τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Στις σημερινές συνθήκες, που το δημόσιο πανεπιστήμιο δέχεται μεγάλη επίθεση, καθηγητές και φοιτητές επιβάλλεται να συζητάμε, να συνεργαζόμαστε και να αποφασίζουμε με ποιους τρόπους ο αγώνας μας θα είναι πιο αποτελεσματικός. Το επόμενο διάστημα οι δυνάμεις της Αριστερής Ενότητας θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να παρθούν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου