Στα πλαίσια της εφαρμογής του Μνημονίου 3, κυβέρνηση και Τρόικα συμφώνησαν να γίνουν 150 χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα μέσα στην επόμενη τριετία. Αυτό σημαίνει ότι χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα από δω και πέρα θα χάνουν τη δουλειά τους, σε μια περίοδο όπου η ανεργία σκαρφαλώνει κάθε μήνα, με τους άνεργους να ξεπερνούν κατά πολύ το 1.000.000. Ενόσω τα ψέματα και οι εκβιασμοί συνεχίζονται, το πανεπιστήμιο περνάει την δικιά του βαθιά και δομική κρίση, η οποία πηγάζει σαφώς από την επιβολή των μνημονιακών επιταγών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και συμπυκνώνεται στον νόμο Αρβανιτόπουλου. Πολλά ΑΕΙ της χώρας υπολειτουργούν, κάποια ΤΕΙ έχουν ήδη αναστείλει την λειτουργία τους, ενώ οι περικοπές στις παντός είδους φοιτητικές παροχές (συγγράμματα- σίτιση- στέγαση) αποτελούν μια πραγματικότητα οδυνηρή και δυσβάσταχτη.
Στο όνομα της κρίσης και της σωτηρίας της χώρας, η τρικομματική κυβέρνηση επιχειρεί να εξαφανίσει και το παραμικρό ίχνος δημόσιου χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, να ξεπουλήσει την ιδιοκτησία του πανεπιστημίου. Η στοχευμένη υποχρηματοδότηση φέρνει όμως, παράλληλα με την υποβάθμιση της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, και απολύσεις εργαζομένων στο πανεπιστήμιο, των διοικητικών δηλαδή υπαλλήλων αυτού. Μόνο στο ΕΚΠΑ απαιτείται να πραγματοποιηθούν 250 απολύσεις διοικητικών υπαλλήλων ,πράγμα που πρακτικά σημαίνει, περαιτέρω υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών του πανεπιστημίου. Έτσι ανοίγει ο δρόμος ώστε από το 2013 όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι σε ΑΕΙ και ΤΕΙ να χάνουν τη δουλειά τους. Η κυβέρνηση, λοιπόν, σε συνδυασμό με τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολών βάζει ως στόχο τη μείωση στο 1/3 των εργαζομένων, των φοιτητών και των καθηγητών.Οι εργαζόμενοι του ΕΚΠΑ έχουν ήδη ξεκινήσει τις κινητοποιήσεις από τις 12/11 με επαναλαμβανόμενες 48ωρες απεργίες, καλώντας ταυτόχρονα σε κοινές δράσεις όλους τους φοιτητές του ΕΚΠΑ αλλά και τους υπόλοιπους εργαζόμενους απ’όλα τα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αντιστέκονται μαζικά και οργανωμένα στο μέτρο της διαθεσιμότητας και παράλληλα ζητούν την ακύρωση του νόμου Αρβανιτόπουλου. Η συγκρότηση ενός ευέλικτου δημόσιου τομέα, με εκκαθαρίσεις όσων «περισσεύουν», με περικοπές μισθών και ανύπαρκτες συντάξεις, περνάει και μέσα από τη δική μας σχολή. Δεν είναι κάτι που αφορά γενικά και αόριστα τους εργαζόμενους. Είναι αυτό που απειλεί να εξοντώσει ανθρώπους με τους οποίους συναναστρεφόμαστε καθημερινά στην ακαδημαϊκή μας ζωή.
Όμως, όπως σε αυτούς περικόπτουν μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα σε εμάς περικόπτουν ήδη συγγράμματα και σε μεγάλο βαθμό σίτιση και στέγαση . Όλα αυτά δεν είναι παρά η εξειδίκευση της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας στον εκάστοτε χώρο. Τώρα είναι η ώρα να δώσουμε με αποφασιστικότητα τον αγώνα για την ανατροπή του νόμου 4093, αλλά και συνολικά της μνημονιακής πολιτικής του κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού που επιδιώκει την υπέρβαση της κρίσης πάνω από τα πτώματά μας, λεηλατώντας τη ζωή μας. Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας μας πρέπει άμεσα να τον συντονίσουμε με αυτόν των εργαζομένων στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα. Οι διοικητικοί υπάλληλοι είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Πανεπιστημίου και πρέπει οι φοιτητικοί σύλλογοι να σταθούν και να συνεισφέρουν στον αγώνα που έχουν ξεκινήσει. Είναι χρέος μας το φοιτητικό κίνημα να ενωθεί με τον αγώνα που δίνουν για να καταφέρει να μπλοκάρει την κατάργηση του δημόσιου και δωρεάν Πανεπιστημίου αλλά και το σύνολο της μνημονιακής πολιτικής. Η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα του Μνημονίου συνιστά την ολοκληρωτική υποθήκευση του μέλλοντος μιας γενιάς που οδηγείται στην αμάθεια και την ανεργία. Καμία περικοπή στις φοιτητικές παροχές. Να μην αφήσουμε να απολυθεί ένας εργαζόμενος. Να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο μέλλον, να αγωνιστούμε για το αυτονόητο, τις ζωές μας !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου