καφές παιδεία αυτοοργάνωση

για τη δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενου κυλικείου στη φιλοσοφική

Σε μια κοινωνία που της λείπει κάθε είδους δομή κοινωνικού κράτους, σε μια καθημερινότητα όπου ο βασικός μισθός κοντεύει να φτάσει τα 300€ απ τα μέτρα και τις πολιτικές που ασκούνται απ τους κυρίαρχους, που τα δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα και οι ελευθερίες μας συνεχώς καταπατούνται, σε μια πανεπιστημιακή πραγματικότητα που σε λίγο θα ζητήσει από το μπαμπά και τη μαμά (για να μην είμαστε σεξιστές) λεφτά για δίδακτρα, με τις εστίες να ρημάζουν προκλητικά, με φοιτητές να αναστέλλουν τις σπουδές τους προκειμένου να μην επιβαρύνουν οικονομικά τις οικογένειες τους, ο φοιτητής δε μπορεί παρά να χρειάζεται αφύπνιση …και καφέ…. Δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει δωρεάν σίτιση στα πανεπιστήμια και παράλληλα παιδιά να λιποθυμάνε απ τη πείνα στα σχολεία. Στο μονόδρομο της κρίσης τους πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά. Στις προκλητικές τιμές του ιδιωτικού κυλικείου της φιλοσοφικής  μπορούμε να αντιτάξουμε το δημιουργικό παράδειγμα ενός κοινωνικού χώρου  όπου ο καφές πάει πακέτο με την συζήτηση, την αλληλεγγύη,  την συλλογικότητα και ένα διαφορετικό πολιτιστικό αντιπαράδειγμα.

Ένα εγχείρημα όπως ένα αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο φτιάχνει ένα νέο μοντέλο οργάνωσης της ζωής μας, ένα νέο πλέγμα σχέσεων που ανατρέπει την καθημερινότητα του ατομισμού, της μιζέριας και της εντατικοποίησης. ένας χώρος κουβέντας, επικοινωνίας, κριτικής, αναδιαμόρφωσης, αναδημιουργίας και κακού  καφέ (για αρχή τουλάχιστον) ως αντιπρόταση στο τσιμέντο της σχολής.  Ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων σχολών, όπως αυτό της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, μπορούμε να βρούμε ένα χώρο που να λειτουργεί με πνεύμα αντιεμπορευματικό ως αυτοργανωμένο κυλικείο από εμάς για εμάς, ένα χώρο ελεύθερης έκφρασης με τιμές λογικές και προσιτές για όλους και όλες. Όχι μόνο μια τέτοια προσπάθεια απαντά άμεσα στη πραγματικότητα και στην ανάγκη μας για φτηνό φαγητό και καφέ αλλά παράλληλα μας επιτρέπει να επαναοικιοποιηθούμε και να αξιοποιήσουμε δημιουργικά ένα περιβάλλον που δικαιωματικά μας ανήκει, αυτό του ασύλου. Προάγει την πολιτικοποίηση και τη συμμετοχή και τη σύνδεση του πανεπιστημίου με την κοινωνία. Τέτοιου είδους εγχειρήματα αποτελούν προβολές του κόσμου που θέλουμε να φτιάξουμε, πλήρως ανταγωνιστικού με τον υπάρχοντα, κόντρα στο κυρίαρχο και τις λογικές μονόδρομου που μας επιβάλλονται από τα πάνω, ένα κόσμο όπου το αποφασισμένο «εμείς» βρίσκει ανθρώπινες λύσεις ενάντια στο ηττημένο «εγώ».

Σ αυτή τη λογική ζητάμε απ τη κοσμητεία Φιλοσοφικής να παραχωρήσει για τις ανάγκες των φοιτητών-τριων αίθουσα στον 4 όροφο της σχολής. Ο χώρος θα λειτουργήσει σε πρώτο χρόνο ως αυτοδιαχειριζόμενο κυλικείο καθώς οι τιμές του υπάρχοντος ιδιωτικού είναι προκλητικές. Παράλληλα θα είναι και ένας χώρος ελεύθερης πολιτικής και πολιτιστικής έκφρασης. Το εγχείρημα θα λειτουργεί με δική του αυτόνομη συνέλευση -την οποία θα απαρτίζουν όσοι και όσες συμμετέχουν σε αυτήν και στη λειτουργία του χώρου- και αυτή θα φέρει την ευθύνη της λειτουργίας του.