Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Δημοκρατία ώρα μηδέν ή «μη φοβάστε τη δημοκρατία, σύντροφοι»

Ας το θέσουμε εξ αρχής. Στην εποχή του αυταρχισμού, της καταστολής, της πειθάρχησης, της επιτήρησης και της πανεπιστημιακής Φορτσακιάδας η δημοκρατία και η επανανοηματοδότηση της δημόσιας σφαίρας είναι απαραίτητοι όροι επιβίωσης για το φοιτητικό κίνημα και τις συλλογικές διαδικασίες του. Υπό την σκέψη αυτή, στην Γενική Συνέλευση του Φοιτητικού Συλλόγου της Πέμπτης, 20/11/2014, ως Αριστερή Ενότητα, όπως και άλλες δυνάμεις, κινηθήκαμε στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της, καταθέτοντας ένα ανοιχτό πλαίσιο προς συνδιαμόρφωση, διατυπώνοντας ένα ελάχιστο πολιτικής συμφωνίας και μη απαιτώντας από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες να έχουν συγκεκριμένη και σταθερή απάντηση για όλα. Προκειμένου να δουν τον εαυτό τους στο πλαίσιο και να τροφοδοτείται αυτό απ την ίδια την διαδικασία της συνέλευσης, επιλέξαμε πρώτα απ όλα να ανοίξουμε τα ερωτήματα στη βάση τους.

Ενάντια στα πλαίσια – σεντόνια του μαξιμαλισμού επιλέξαμε τη σύνθεση και την ανοιχτότητα. Προτείναμε, επίσης, η φύση και η διάρκεια της κατάληψης ως μέσο πάλης να τεθεί ως ερώτημα στο σώμα, με τα διάφορα πολιτικά σκεπτικά που το περικλείουν, για να λυθεί ουσιαστικά η διαφωνία μεταξύ ΑΡ.ΕΝ. και ΕΠΦ ή όσων άλλων δυνάμεων, αφού κανείς δε μπορεί να πει πως απ τα πριν ή εγγενώς γνωρίζει (πάντοτε) το σωστό. Και με πολύ απλά λόγια είπαμε το εξής: όσοι και όσες βλέπουν τον εαυτό τους σε ένα τέτοιο ανοιχτά συνδιαμορφωμένο  πολιτικό πλαίσιο, ας πουν την γνώμη τους και για το ποια μέσα πάλης πρέπει αυτό το πλαίσιο να προτείνει. Ουσιαστικά, ζητήσαμε την συνδιαμόρφωση ενός πλαισίου μεταξύ όσων ανθρώπων χωρούσαν πολιτικά σε αυτό. Και κάθε πτυχή της αριστεράς και του κινήματος όφειλε να μπει σε αυτόν τον κόπο κι όχι να τον αφορίσει, μιας και σίγουρα όλοι και όλες θα βγαίναμε πλουσιότεροι-ες απ αυτήν τη διαδικασία.

Ομολογουμένως όταν έχουμε μάθει να λειτουργούμε με παρασκηνιακές και από τα πάνω συνεννοήσεις που θάβουν τις δομικές διαφορές και διαφωνίες μια βαθιά δημοκρατική διαδικασία είναι κάτι περίπλοκο. Χρειάζεται όμως μια πολιτική βούληση για να υπερβείς την αδυναμία και να προσπαθήσεις ειλικρινά. Μια πολιτική βούληση που τα ΕΑΑΚ δεν έδειξαν κι αντιθέτως παρερμήνευσαν (σκόπιμα ή μη μικρή σημασία έχει) αυτό που λέγαμε. Τάχα ότι εμείς θέλουμε να διαχωρίσουμε τα μέσα πάλης από το πολιτικό σκεπτικό από το οποίο απολήγουν με στόχο μάλιστα να «αποκλιμακώσουμε». Γιατί, λοιπόν, η ΑΡ.ΕΝ. σπάει τη συνδιαμόρφωση και την ενότητα, όταν τα ΕΑΑΚ εν τέλει επιλέγουν να μην συνδιαμορφώσουν ανοιχτά μέσα σε μία Γενική Συνέλευση στη βάση της ενότητας των από τα κάτω και του αγώνα;

Να το ξεκαθαρίσουμε: η ουσιαστική δημοκρατία εντός των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος δεν συνιστά αποκλιμάκωση. Αντιθέτως, συνιστά στιβαρά οικοδομημένη και μεθοδικά θεμελιωμένη κλιμάκωση του αγώνα σε μια εποχή που με την άνθιση των νέων κοινωνικών κινημάτων η πρωτοπορία είναι νεκρή. Τα ΕΑΑΚ αδυνατούν να κατανοήσουν αυτό που τους έχει ξεπεράσει εμμένοντας στην ιδιοκτησιακή τους λογική απέναντι στο σύλλογο. Απόδειξη το ότι εγκαλούν την ΑΡ.ΕΝ επειδή δεν συμμετείχε σε μια «συνδιαμόρφωση» κατά την οποία τα ΕΑΑΚ δεν έκαναν ούτε βήμα πίσω από την τοποθέτηση αρχής τους και στην οποία δεν υπήρχε ούτε λέξη από την τοποθέτηση αρχής της ΑΡ.ΕΝ. και προφανώς ούτε λέξη των όσων ψηφίζουν, συμμετέχουν (;) και υλοποιούν (;) την απόφαση.

Στόχος μας είναι η καθιέρωση εντός των διαδικασιών του συλλόγου μιας αναδραστικής δημοκρατίας. Μιας δημοκρατίας της ανάδρασης, της αλληλοτροφοδότησης, της σύνθεσης. Η δημιουργία μιας συνέλευσης από την οποία θα προκύπτουν οι αποφάσεις και δεν θα έρχονται έτοιμες από τις εσωτερικές διαδικασίες των συλλογικοτήτων. Αυτές οι τομές όμως στον βαθμό που δεν τις επιθυμούν όλοι θα προκαλούν συγκρούσεις. Καλά θα κάνουν όμως όλοι να κατανοήσουν ότι η δημοκρατία είναι η απάντηση στο κυρίαρχο ερώτημα της εποχής γιατί διαφορετικά οι κάθε λογής Φορτσάκηδες θα πατούν στην δυσαρέσκεια και τον εκφυλισμό και θα επελαύνουν.

Συζήτηση-εκδήλωση του σχήματος της Αριστερής Ενότητας Φιλοσοφικής την Τρίτη 25/11 στις 14:00 στο αίθριο με θέμα:
«Η δημοκρατία ως πρόταγμα | ως διακύβευμα: Για το ανοιχτό ερώτημα του φοιτητικού κινήματος και τη συνολική ανατροπή».





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου