Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Αντί δελτίου καλωσορίσματος


 Η ΑΡιστερή ΕΝότητα είναι μία πανελλαδική δικτύωση αυτόνομων σχημάτων, με αναφορά στον ιδεολογικό χώρο της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς. Τα σχήματα της Αρ.Εν παρεμβαίνουν με όρους αυτονομίας στους κοινωνικούς χώρους δραστηριοποίησης τους, με σκοπό την ανάπτυξη κοινωνικών αγώνων και τη διάδοση χειραφετητικών προταγμάτων, ανατρεπτικών ιδεών και ριζοσπαστικών πρακτικών, με σαφή αναφορά στο νεολαιίστικο κίνημα, από ανταγωνιστική σκοπιά προς το υπάρχον σύστημα κυριαρχίας.

 Λειτουργούμε ανοιχτά, συλλογικά και αμεσοδημοκρατικά: συναποφασίζουμε και συνυλοποιούμε από τα κάτω. Επιμένουμε πεισματικά στον αγώνα για ποιοτική, σφαιρική, δημόσια και δωρεάν παιδεία, με καθολική και ελεύθερη πρόσβαση. Επιλέγουμε τις συλλογικές διαδικασίες αντί για το δρόμο της ατομικής διεκδίκησης και παλεύουμε για μια δίκαιη κοινωνία που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών, των εργαζομένων και της νεολαίας, των υποτελών γενικότερα. Στόχος μας, λοιπόν, είναι ένα άλλο Πανεπιστήμιο που δε θα αποτελεί αυταρχικό εκπαιδευτήριο με σκοπό την πειθάρχηση των νέων (επισφαλώς) εργαζομένων (ή μάλλον ανέργων!), αλλά που θα δομείται στη βάση των κοινωνικών αναγκών και στον ορίζοντα του κοινωνικού μετασχηματισμού, ένα Πανεπιστήμιο όχι απλά εκτός κυρίαρχου πλαισίου αλλά ακόμα περισσότερο ένα Πανεπιστήμιο ενάντια σε αυτό.

Αγωνιζόμαστε για ένα ζωντανό κοινωνικό χώρο που θα καλλιεργεί τη φαντασία και την κριτική σκέψη, έναν πρόσφορο χώρο για τις πολλαπλές μας ταυτότητες και τις ιδιαίτερες κλίσεις, που θα οξύνει τις κοινωνικές ευαισθησίες και τις πολιτικές ανησυχίες και θα ενισχύει τη συλλογικότητα. Ένα χώρο ανοιχτό, που θα συνιστά εστία κοινωνικών αγώνων και αμφισβήτησης, θα αλληλεπιδρά με την νέα κοινωνική κίνηση και θα επεξεργάζεται την πλούσια κοινωνική εμπειρία σε αντικαπιταλιστική και χειραφετητική κατεύθυνση. Ένα χώρο κοινωνικοποιημένης γνώσης που θα δίνει στους νέους ανθρώπους τα ερεθίσματα για την ατομική και κοινωνική απελευθέρωση και τη δυνατότητα να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν κι αυτά που τους αξίζουν, φτιάχνοντας οι ίδιοι το μέλλον τους με λογικές συνεργασίας, ισότιμης συμμετοχής και αλληλεγγύης.

Επιδιώκουμε την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς και του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος στο χώρο του πανεπιστημίου, που μπορούν να δουν τον εαυτό τους σε ένα πλέγμα ριζοσπαστικών θέσεων, σχέσεων και πρακτικών, λειτουργώντας καις ως αντιπαραθετικό πόλο στις καθεστωτικές φοιτητικές παρατάξεις (ΔΑΠ ΝΔΦΚ, ΠΑΣΠ, Bloco), στη γραφειοκρατία και τον αναχωρητισμό της ΜΑΣ/ΠΚΣ/ΚΝΕ και στο κυρίαρχο μοντέλο εν γένει.

Υπό αυτό το πλαίσιο, τουλάχιστον από πλευράς μας, αναπτύξαμε αναβαθμισμένες μορφές πολιτικής συνεργασίας με τα ΕΑΑΚ και το ΑΡΔΙΝ (κάποιες κοινές διαδικασίες, εκδηλώσεις, κινηματικές πρωτοβουλίες), που ενώ κατέληξε σε μια -μερική έστω- κοινή εκλογική συμπόρευση, έχει ακόμα να μετρήσει πολλά βήματα. Αναδεικνύοντας ότι μια νέα ενωμένη αριστερά μπορεί να υπερβεί το σεχταρισμό, να πορευτεί από κοινού και να μην κάνει μία από τα ίδια, η ΑΡΕΝ επιδιώκει την ανασύνταξη και την ανανέωση του φοιτητικού κινήματος, μέσω των γενικών συνελεύσεων των φοιτητικών συλλόγων, του πρωτοβάθμιου οργάνου συλλογικής απόφασης, εμβαθύνοντας σε ζητήματα δημοκρατικής συμμετοχής και στοχοθεσίας, αναζητώντας παράλληλα και νέες μορφές οργάνωσης της καθημερινότητας (αντιδομές, πολιτικές-πολιτιστικές λέσχες, αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, θεματικές πρωτοβουλίες), επιδιώκοντας έναν φοιτητικό σύλλογο-ζωντανό κύτταρο οργάνωσης, που θα μεριμνά, όμως, και για κεντρικότερες και πανελλαδικές μορφές (αυτο)οργάνωσης των αγώνων μας. Επιδιώκουμε ο καθένας και η καθεμία να αποτελεί οργανικό κομμάτι της προαναφερθείσας διαδικασίας, να εκφραστεί και να συμβάλει στην ουσιαστικότερη εμβάθυνση μιας κοινής και ανατρεπτικής φοιτητικής ζωής. Με αυτά τα όπλα και αταλάντευτη στήριξη των αγώνων θα επιδιώξουμε άμεσα να αναπτύξουμε τις αντιστάσεις μας ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, την επίθεση στην εργασία, την διάλυση της κοινωνίας, την επίθεση στους πρόσφυγες.


 Όσα περιγράφουμε παραπάνω συγκροτούν σε μεγάλο βαθμό το οραματικό μας πλαίσιο για ένα άλλο Πανεπιστήμιο, σε μια άλλη κοινωνία. Δε θεωρούμε, όμως, πως πρόκειται για μια ουτοπία, ούτε για μια διαδικασία που μπορεί να αναπτυχθεί ομαλά μέσα στο πλαίσιο των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχέσεων, εντός του κυρίαρχου πλαισίου που ζούμε. Αντί αυτού, προτάσσουμε την ευτοπία της δράσης στους καθημερινούς μας αγώνες, ως μια πνοή ελευθερίας και δημιουργίας, μαζί με τον αγώνα μας ενάντια σε λιτότητα και αυταρχισμό, ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και κάθε μηχανισμό επιβολής, ενάντια στις κυβερνήσεις που εφαρμόζουν τις πολιτικές αυτές και εμπεδώνουν το μνημόνιο ως καθεστώς, ενάντια στον ρατσισμό, τον σεξισμό, την ξενοφοβία και κάθε πτυχή διακρίσεων και αποκλεισμών.


Υπό αυτό το πρίσμα, είναι σημαντικό για μας να συζητάμε την συγκυρία που διανύουμε, υπό την έγκλιση του στρατηγικού μας σχεδίου και με μέλημα οι απαντήσεις να τίθενται με όρους φοιτητικού-νεολαιίστικου κινήματος. Τα κινήματα καλούνται να ανασυγκροτηθούν και να επανεμφανιστούν σε ένα τοπίο πολιτικής και κοινωνικής ερήμωσης που επισφραγίστηκε με την ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ και διαμορφώθηκε με την καλλιέργεια της ανάθεσης ως συμπλήρωμα του κυβερνητισμού.

 H συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την υπογραφή του 3ου και σκληρότερου μνημονίου συνεχίζει τον πόλεμο κατά των φτωχών, διατηρώντας μια ρευστή και οριακή κοινωνική ηγεμονία, με αναφορά πλέον σε ακροατήρια που καμιά σχέση δεν έχουν με την Αριστερά, ενσωματωμένη στο κράτος και με συμμαχίες με τις δυνάμεις της συντήρησης. Με συντομία κάποια παραδείγματα: ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων αγαθών(ακόμη και του νερού), βάρβαρη εργασιακή και ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αναδιανομή πλούτου και ισχύος προς τα πάνω, εξασφάλιση ευνοϊκού πλαισίου για τις τράπεζες και τις ελίτ, ανέγγιχτος αυταρχισμός της αστυνομίας, σύνδεση με το βαθύ κράτος και την Εκκλησία, υποταγή στα πλαίσια της Ευρωζώνης και της ΕΕ από την οικονομία μέχρι την μετανάστευση, αναγνώριση της Τουρκίας ως ασφαλή τρίτη χώρα για τους πρόσφυγες κλπ κλπ. Με λίγα λόγια, ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να περιγράψει το μέλλον με θετικούς όρους, ενώ τα επικοινωνιακά τερτίπια της κυβέρνησης δεν έχουν να πουν τίποτα στο βίωμα της ζοφερής πραγματικότητας.

Η δική μας αναφορά, όμως, είναι η μόνη πραγματικά ελπιδοφόρα και αναφέρεται στο κοινωνικό δυναμικό του ΟΧΙ, στα ευρωπαϊκά κινήματα ενάντια στη λιτότητα, στον πολιτικό και κοινωνικό ανταγωνισμό με το κράτος και το κεφάλαιο, στη νεολαία που διαθέτει τις δυνατότητες και το γνωστικό κεφάλαιο να φτιάξει αλλιώς το μέλλον της, στον δημιουργικό αντικαπιταλισμό που μπορεί να ψηλαφίσει συνολικές απαντήσεις στη συνολική κρίση που διανύουμε, ανοίγοντας νέους δρόμους, στις μορφές ριζοσπαστικής δημοκρατίας που μπορούν να απενεχοποιήσουν την πολιτική, ανοίγοντας ένα νέο πεδίο. Οι νέοι φοιτητές ως μελλοντικοί εργαζόμενοι καλούμαστε να συμπορευτούμε με τους ανέργους, τους επισφαλώς εργαζόμενους, τον κόσμο του μόχθου εν γένει, που πλήττεται από την κρίση. Στην κρίση κανείς και καμία δεν είναι μόνος και η μόνη λύση είναι η συλλογική δράση των κοινωνικών κινημάτων που οραματίζονται και διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς λιτότητα,μνημόνια και χρέος.

 Πόσο πιο εμφανής, όμως, γίνεται η αναλγησία κράτους και κυβέρνησης στη διαδικασία διαχείρισης της μετανάστευσης, μέσω της αναβάθμισης των τεχνικών αποτροπής και ελέγχου. Όσο οι συγκρούσεις μαίνονται στα συστήματα βαρβαρότητας στη Μέση Ανατολή και στις αφρικανικές χώρες, με την σαφή εμπλοκή και επιβολή της Δύσης παράλληλα με τις εγχώριες πολιτικές αντιθέσεις, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις συνεχίζουν την επίθεση: Κλείνουν τα σύνορα και υψώνουν δολοφονικούς φράχτες, αναβαθμίζουν τον συνοριακό έλεγχο με την εμπλοκή του ΝΑΤΟ και της Frontex, κατασκευάζουν τα άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης για να “υποδεχθούν” τους πρόσφυγες, αναγνωρίζουν την Τουρκία ως ασφαλή τρίτη χώρα για την επαναπροώθηση όσων τολμούν και ξεφεύγουν, σιγοντάρουν την ακροδεξιά και την φασιστική απειλή, αρνούνται την πρόσβαση στα θεμελιοδέστερα δικαιώματα.

Η δική μας πρόταση είναι επίσης σαφής. Θέλουμε να μείνουμε μαζί με τους πρόσφυγες και να αγωνιστούμε μαζί! Μέσα από τη συμμετοχή μας στο παράδειγμα της κατάληψης στέγης προσφύγων City Plaza (πρώην εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο στην Βικτώρια), μιας κοινότητας συμβίωσης εντός του αστικού ιστού, με πρόταγμα την αλληλεγγύη και τη συμμετοχή, αλλά και ενός κέντρου αγώνα για το προσφυγικό και αντιρατσιστικό κίνημα, διαμορφώνουμε την κοινωνική μας πρόταση. Για παράδειγμα, είναι μια σπουδαία εμπειρία ο αγώνας που δώσαμε για να γραφτούν τα προσφυγόπουλα στα δημόσια σχολεία, πραγματικά συγκινητική αυτή η διαφορετική πρώτη μέρα στο σχολείο και ενθαρρυντικό το πείσμα προσφύγων και αλληλέγγυων που βοηθούν στα μαθήματα του σχολείου. Τέτοιες κινήσεις μαζί με τους πολύμορφους αγώνες που αναπτύσσονται στα προσφυγικά καμπς και τους πολιτικούς αγώνες ενάντια στην ευρωτουρκική συμφωνία και τις αντιπροσφυγικές πολιτικές των κυβερνήσεων, συνθέτουν ένα ελπιδοφόρο τοπίο για την ανάπτυξη νέων αγώνων, για τον μετασχηματισμό της κοινωνίας και των ίδιων μας των εαυτών, προς την κατεύθυνση της ανεκτικότητας, της αμοιβαιότητας, της αλληλεγγύης, ως απάντηση στο νέο σκοταδισμό που διαμορφώνει η εποχή στην οποία ζούμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου