Αριστερή Ενότητα Φιλοσοφικής

Τρία χρόνια, Αντίσταση, Αλληλεγγύη και Αυτοοργάνωση!
3  Χρόνια City Plaza

Εδώ και αρκετούς μήνες η Ευρώπη γράφει ακόμη μία σκοτεινή σελίδα στην ιστορία της .Έχοντας να αντιμετωπίσει το μεγαλύτερο μεταπολεμικά κύμα εισόδου προσφύγων μέσα στα γεωγραφικά της όρια, απάντησε –από τη σκοπιά των κρατών και της Ευρωπαϊκής Ένωσης- με εγκατάλειψη κάθε ανθρωπιστικής αρχής, κάθε δικαιώματος που προκύπτει από τη συνθήκη της Γενεύης, με όργιο καταστολής, ρατσισμού και βαρβαρότητας. Κλειστά σύνορα, φράχτες, συρματοπλέγματα, πλαστικές σφαίρες, στρατόπεδα κράτησης και πνιγμοί είναι η υποδοχή της «πολιτισμένης» δύσης σε ανθρώπους κυνηγημένους από πολέμους και δικτατορίες που σε μεγάλο βαθμό η ίδια στήριξε και ανέχθηκε.

Στην Ελλάδα, χώρα πρώτης υποδοχής των προσφύγων στην Ευρώπη, η κατάσταση δεν είναι  πολύ διαφορετική. Τα χερσαία σύνορα παραμένουν –παρά τις πρότερες δεσμεύσεις της «πρώτης φοράς αριστερά» κυβέρνησης- κλειστά και περιφραγμένα, ασφαλές πέρασμα δεν υπάρχει, η κρατική μέριμνα είναι εντελώς πρόχειρη και ανεπαρκής, οι φασιστικές πρακτικές, σαν αυτές που είδαμε στα Γιαννιτσά, την Κω και αλλού, παραμένουν ατιμώρητες και γίνονται ανεκτές.

Απέναντι σε όλα αυτά ένα τεράστιο, ανατριχιαστικά συγκινητικό κύμα αλληλεγγύης έχει ξεσπάσει στην ελληνική κοινωνία. Είναι, χωρίς καμία υπερβολή, εκατομμύρια οι άνθρωποι που έχουν συνδράμει με κάθε τρόπο τους πρόσφυγες -με όποιον τρόπο μπορούν .

Η αλληλεγγύη αυτή χρειάζεται να αποκτήσει οργανωμένα χαρακτηριστικά, αλλά και να αποκτήσει έναν συνεκτικό πολιτικό και κοινωνικό λόγο που να θέσει στο προσκήνιο τις ανάγκες των προσφύγων, μετατρέποντάς τις σε ένα μαζικό διεκδικητικό κίνημα, αλλά και αναβαθμίζοντας την έμπρακτη αλληλεγγύη που εκφράζεται.

Το Hotel City Plaza, κοντά στην πλατεία Βικτώριας, ήταν ένα ξενοδοχείο υπό καθεστώς ιδιαίτερης ιδιοκτησίας, το οποίο από το 2016 μέχρι και σήμερα στεγάζει πάνω από 300 πρόσφυγες και μετανάστες, δίνοντας τους τη δυνατότητα να ζήσουν υπό κανονικές συνθήκες διαβίωσης, σε ένα ασφαλές περιβάλλον. Καταλήφθηκε έναν μήνα μετά το κλείσμο των συνόρων και την εφαρμογή της Ευρωτουρκικής Συμφωνίας (Παρασκευή 22 Απριλίου 2016).  Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβίζονταν στην Ελλάδα και μέσα σε λίγες ημέρες έπρεπε να επιβιώσουν άστεγοι στους δρόμους, το λιμάνι του Πειραιά, τους πρόχειρους καταυλισμούς του στρατού και, δίπλα μας, στην πλατεία Βικτωρίας.

Το City Plaza, τμήμα του μεγαλειώδους κινήματος αλληλεγγύης του 2015-16, αντιστάθηκε στην νέα αυτή «κανονικότητα» στα σύνορα της Ευρώπης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κατάληψη προσφύγων στην Ευρώπη, και οι άνθρωποι που που ζουν εκεί ή που το στηρίζουν με κάποιον τρόπο, ασκούν συνεχώς πιέσεις στο κράτος για την επίλυση του προσφυγικού και την άμεση δράση για το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης προσφύγων. Στην πράξη, αμφισβήτησε τον όψιμο «πραγματισμό» της «κυβερνώσας Αριστεράς», η οποία διαμήνυε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πέρα από την επιβολή του δίκαιου του ισχυρού ενώ ταυτόχρονα η επανοικειοποίηση των κοινωνικών υποδομών αποτελεί, παρότι τυπικά μη «νόμιμη», μια κοινωνικά δίκαιη και νομιμοποιημένη πράξη.

Σήμερα, στα τρία χρόνια του City Plaza, συνεχίζουμε να επιμείνουμε ότι ο αγώνας ντόπιων και προσφύγων είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ. Η ΕΕ και η ελληνική κυβέρνηση, παρά την χρεωκοπία και τα καταστροφικά αποτελέσματα της ακολουθούμενης πολιτικής τους, επιμένουν να επιτίθενται στους πρόσφυγες και να στρώνουν το δρόμο στην Ακροδεξιά. Σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο εντάσσονται και οι πρόσφατες εκκενώσεις προσφυγικών καταλήψεων, οι οποίες με τη γνωστή τακτική της μετατροπής των προσφύγων σε εξιλαστήρια θύματα, προώθησαν περαιτέρω την καμπάνια σπίλωσης της αλληλεγγύης και των δαιμονοποίησης αγώνων των μεταναστών. Το αίτημα παραμένει το ίδιο: τέτοιες πρωτοβουλίες(όπως αυτή του city plaza) θα έπρεπε να γίνονται με κρατική ευθύνη. Μέχρι να συμβεί όμως αυτό, οι γειτονιές θα παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους σε πράξεις υποστήριξης και αλληλεγγύης.

Η επέτειος των τριών χρόνων του City Plaza είναι ένα ακόμη κάλεσμα στον κόσμο της αντίστασης και την κοινωνία της αλληλεγγύης. Είναι επείγον και αναγκαίο να αγωνιστούμε για να σταματήσουν η εξαθλίωση στα Hot Spot των νησιών, οι παράνομες επαναπροωθήσεις στον Έβρο και το Αιγαίο, η μονιμοποίηση και επέκταση των άθλιων προσφυγικών στρατοπέδων. Να αγωνιστούμε για την ισότητα και την αλληλεγγύη των καταπιεσμένων. Για την ελευθερία μετακίνησης και την παραμονή με δικαιώματα!

Η αλληλεγγύη θα νικήσει!