Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Πλαίσιο για τη Γενική Συνέλευση Τετάρτης 21/10/09 του συλλόγου φοιτητών/τριών Φιλοσοφικής


Βρισκόμαστε λίγο καιρό μετά την εναλλαγή κυβέρνησης, από ΝΔ σε ΠΑΣΟΚ. Μια εναλλαγή που είναι αποτέλεσμα μιας εντελώς αντιλαϊκής πολιτικής ΝΔ, όπου ο λαός ταύτισε τον Καραμανλή και τη ΝΔ με το σύνολο των πολιτικών αυτών, χαρίζοντάς τους το χαμηλότερο ποσοστό που έχει πάρει ποτέ η ΝΔ. Μια εναλλαγή που δεν είδε ελπίδες στις ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά ήταν απάντηση στα όσα έλεγε προεκλογικά η ΝΔ: πάγωμα μισθών, λιγότερες κοινωνικές παροχές, πάγωμα συντάξεων και άλλες «συνεπείς» πολιτικές. Ήταν απάντηση στην κυβέρνηση των δολοφόνων.
Παρ’ όλα αυτά, η σκυτάλη πέρασε σε άλλους δολοφόνους(δεν ξεχνάμε τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά που δολοφονήθηκε κάποτε επί ΠΑΣΟΚικής κυβέρνησης κλπ...) , σε ένα κόμμα που εδώ και πολλά χρόνια έβγαλε το προσωπείο του “σοσιαλισμού” και έρχεται να κυβερνήσει. Μιλάμε για ένα ΠΑΣΟΚ το οποίο φαίνεται σήμερα παντοδύναμο με το 44%, αλλά στην ουσία δεν μπορεί να αντέξει.
Δεν μπορεί πρώτα απ’ όλα να αντέξει το βάρος της κρίσης, για την οποία δεν έχει καμία λύση. Δεν μπορεί να αντέξει μια διαφορετική συνειδητοποίηση του κόσμου που γεννήθηκε από τον Δεκέμβρη, τους αγώνες για το Α16, το συνολικό φοιτητικό κίνημα και όλους τους αγώνες της τελευταίας περιόδου. Και σε αυτό το κλίμα, δεν θα έχει περιθώρια επιλογής, μιας και λόγω του υψηλού ελλείμματος, θα «αναγκαστεί» να εφαρμόσει πολιτικές που έχουν σχεδιαστεί από τους “μεγάλους” και περιλαμβάνει ακόμη σκληρότερα μέτρα: πάγωμα μισθών, κατάργηση του κατώτατου μισθού, μείωση κοινωνικών παροχών, περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις. Δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει την ανεργία που ξεπερνά το 12% με το βάθεμα της κρίσης, τις πάνω από 100.00 κενές θέσεις εργασίας.
Κι ενώ παρ’ όλα αυτά έδινε προεκλογικά υποσχέσεις, ήδη βρίσκεται αντιμέτωπο με την οργή των εργαζομένων: στο λιμάνι του Πειραιά υπάρχει μια πολύ δυναμική απεργία ενάντια στην ιδιωτικοποίησή του και στην ανεργία, οι εργαζόμενοι/ες της WIND επίσης απεργούν, ο κόσμος έχει μπουχτίσει με την μπατσοκρατία (βλ. Εξάρχεια…) και παράλληλα εμφανίζονται και άλλες αντιστάσεις στην νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ στα χνάρια της ΝΔ.
Το καμπανάκι έχει χτυπήσει! Το ΠΑΣΟΚ προφανώς και δεν θα μας σώσει! Ήρθε η ώρα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε ότι μας ανήκει!
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Ο νέος νόμος πλαίσιο, που στόχο έχει τη λειτουργία των Πανεπιστημίων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, την αυταρχικοποίηση της λειτουργίας τους με πλήγμα στο φοιτητικό κίνημα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και τέλος την πειθάρχηση των φοιτητών και την προετοιμασία τους για ένταξη στην παραγωγή υπό τις νέες εργασιακές συνθήκες ,ήδη εφαρμόζεται:
Συγγράμματα:Ακούσαμε για την αναγκαιότητα τα πανεπιστήμια να σταματήσουν πια να δίνουν ένα και μόνο σύγγραμμα καθώς αυτό αποτελεί ένδειξη μονολιθικότητας και κατάλοιπο από προηγούμενες εποχές. Αυτό που δε λέγεται φανερά είναι πως με τους νόμους και τα διατάγματα που έχουν περάσει όλο το τελευταίο διάστημα ενισχύεται το ένα δωρεάν σύγγραμμα καθώς τα υπόλοιπα θα πρέπει να τα αγοράζουν οι φοιτητές και οι
φοιτήτριες. Σύμφωνα με το νόμο πλαίσιο που ψηφίστηκε το 2007 ο φοιτητής δικαιούται αριθμό δωρεάν συγγραμμάτων ίσο με τον αριθμό των μαθημάτων για τη λήψη πτυχίου. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο δε δίνονταί παραπάνω δωρεάν συγγράμματα αλλά ότι μειώνονται αφού σε πάρα πολλά μαθήματα δίνονταν δύο η και τρία συγγράμματα δωρεάν. Επίσης πουθενά δεν εξασφαλίζεται ότι η ύλη που θα εξετάζεται θα προέρχεται από το ένα σύγγραμμα με συνέπεια να πρέπει να αγοράζουμε και το δεύτερο ώστε να καλύψουμε την ύλη. Όπως ορίζεται εξάλλου με σαφήνεια σε εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας δεν δικαιούμαστε συγγράμματα εάν δηλώσουμε περισσότερα μαθήματα π.χ. επιλογής απ αυτά που απαιτούνται για τη λήψη πτυχίου. Αυτό λοιπόν πρακτικά σημαίνει ότι εάν κάποιος θελήσει ν αλλάξει μάθημα επιλογής ή κοπεί σε κάποιο θα πρέπει ν αγοράσει το αντίστοιχο σύγγραμμα. Ρητά επίσης δηλώνεται ότι αν έχει αλλάξει το σύγγραμμα μαθήματος που είχαμε δηλώσει σε προηγούμενο έτος δεν δικαιούμαστε το νέο σύγγραμμα. Και όλα αυτά δεν ισχύουν μόνο για τους πρωτοετείς που καλούνται να σχεδιάσουν με λεπτομέρειες όλο το πλάνο σπουδών και μαθημάτων τους αλλά και αναδρομικά για όσους και όσες ήδη φοιτούν.
Πρότυπος Εσωτερικός κανονισμός: Στα πλαίσια της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και ως συμπλήρωμα στο νέο νόμο-πλαίσιο συντάχθηκε και ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός με κορυφαία σημεία του τον ορισμό ανώτατου ορίου σπουδών, τις πιστωτικές μονάδες, τον τρόπο κατάρτισης του προγράμματος σπουδών, τα τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα και τα πειθαρχικά συμβούλια.
Προγράμματα Σπουδών: σύμφωνα με τον κανονισμό η κατάρτισή τους δεν περιλαμβάνει τη συμμετοχή των φοιτητών/τριών και δεν υπάρχει καμία αναφορά σε γενική συνέλευση.
Τετραετή αναπτυξιακά προγράμματα: πρόκειται για οικονομικά πλάνα με τα οποία και μόνο μπορούν τα πανεπιστήμια να διεκδικήσουν κρατικές χρηματοδοτήσεις, ενώ απαραίτητη είναι και η εύρεση ιδιωτικών πηγών χρηματοδότησης.
Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών(ΚΕΣ):Με την κοινοτική οδηγία 36/05 η προηγούμενη κυβέρνηση αναγνώρισε τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών πράγμα το οποίο συνεπάγεται την εξίσωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των ΚΕΣ( ιδιωτικά εκπαιδευτήρια) και των αποφοίτων των ΑΕΙ-ΤΕΙ. Πρακτικά τα τριετή κολέγια θα παρέχουν ισότιμους τίτλους και επαγγελματικά δικαιώματα με αυτά των τετραετών ΑΕΙ και ΤΕΙ με άμεση συνέπεια την προσαρμογή των τελευταίων σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον παροχής εκπαιδευτικών υπηρεσιών και την εμπορευματοποίησή τους. Ξεχνάμε όμως τα αποτελέσματα της εφαρμογής της βάσης του 10 και τη ώθηση χιλιάδων νέων στα κολέγια. Ουσιαστικά αυτό που η κυβέρνηση μας λέει είναι ότι οι νέοι αυτοί δεν είναι ικανοί να σπουδάσουν αλλά έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Την ίδια στιγμή τα άτομα αυτά σπουδάζουν κάτω από συνθήκες που έχει επιβάλλει η
Μπολόνια με προγράμματα σπουδών εξειδικευμένα, με πτυχία εξατομικευμένα που θα βγάζουν ευέλικτους εργαζόμενους. Ούτε όμως η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται να τοποθετείται ξεκάθαρα. Παρά το πάγωμα της υπόθεσης των ΚΕΣ απο τη νέα κυβέρνηση, το ζήτημα παραμένει ανοιχτό. Να θυμίσουμε ότι ο απερχόμενος υπ. Παιδείας έδωσε “πραξικοπηματικά” άδεια λειτουργίας σε 33 ΚΕΣ και η αντίδραση του ΠΑΣΟΚ ήταν ότι ήταν αδιαφανής διαδικασία! Η νέα υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου δε φαίνεται να θέλει να ακολουθήσει διαφορετική πορεία, άλλωστε είναι γνωστή υπέρμαχος του νόμου πλαίσιο, της αναθεώρησης του άρθρου 16 και της κατάργησης του ασύλου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι μια από τις πρώτες κινήσεις της Διαμαντοπούλου ήταν να καταργήσει την ενισχυτική διδασκαλία στα σχολεία. Φυσικά κάτω από την πίεση εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών αναγκάστηκε να πάρει πίσω αυτό το απαράδεχτο μέτρο.
Από την πλευρά μας (ως κίνημα) πρέπει να προτάξουμε τη συζήτηση μέσα στο πανεπιστήμιο για μια πραγματικά Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση. Και αυτό δε μπορεί να γίνει χωρίς αγώνα διαρκείας για την ανατροπή του νέου νόμου πλαισίου, του νόμου για τα μεταπτυχιακά και την έρευνα, του νόμου για τα ΚΕΣ και της εξευτελιστικής υποχρηματοδότησης της Δημόσιας εκπαίδευσης.
Τι σημαίνει η εκπαιδευτική αναδιάρθρωση για τους φοιτητές της φιλοσοφικής(και όχι μόνο…)
Οι συνέπειες αυτής της εφαρμογής έχουν αρχίσει να φαίνονται και στη σχολή μας. Ήδη από πέρυσι με εκβιαστικό τρόπο μας ανάγκασαν να πληρώσουμε τα συγγράμματά μας , η εξεταστική περίοδος μειώθηκε σε 3 εβδομάδες, προστέθηκαν Σαββατοκύριακα στις εξεταστικές ως μέτρο τιμωρίας στους αγωνιστές φοιτητές του Δεκέμβρη, κόπηκε ένα μεταπτυχιακό στο τμήμα της Αγγλικής Φιλολογίας. Ταυτόχρονα, ενώ ακυρώθηκαν μια σειρά από επιλεγόμενα μαθήματα στο θεατρικό, λόγω περικοπών στις δαπάνες μέσα στο καλοκαίρι η κυβέρνηση προσπάθησε να αναγνωρίσει τα ΚΕΣ. Στη σχολή μας μάλιστα είναι ακόμα μεγαλύτερο το πρόβλημα καθώς υπάρχει πλήθος τέτοιων κολλεγίων που παρέχουν αμφιβόλου ποιότητας τίτλους σπουδών αντίστοιχους με αυτούς που παρέχουν τα τμήματα της Φιλοσοφικής
ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης δε μένουν πλέον στο επίπεδο της συζήτησης. Μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο πιεστικές και πλήττουν με το σκληρότερο τρόπο τον κόσμο της εργασίας. Όσο περνούν οι μήνες η κρίση εμφανίζει τη δυναμική της και γίνεται αντιληπτή άμεσα από χιλιάδες ανέργους και φτωχούς που προστίθενται κάθε μήνα στους ήδη υπάρχοντες. Από την άλλη οι υποστηρικτές του συστήματος επιχειρούν να δώσουν στη συγκυρία ένα χαρακτήρα φυσικής καταστροφής “που όλοι μαζί πρέπει να προσπαθήσουμε να ξεπεράσουμε”. Διαμορφώνεται έτσι κλίμα ανασφάλειας και οι εργαζόμενοι καλούνται για άλλη μια φορά να “πληρώσουν τα σπασμένα”, σαν “συνυπεύθυνοι” για τις κρίσεις του καπιταλισμού.
Ένα χρόνο πριν η κυβέρνηση της ΝΔ επιτέθηκε άνευ προηγουμένου στην κοινωνική ασφάλιση και τα δικαιώματα των εργαζομένων, και ιδιαίτερα των νέων. Ο νόμος για το ασφαλιστικό προέβλεπε αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων, αύξηση των εισφορών, περιορισμό των βαρέων και ανθυγιεινών, περιορισμός πρόωρων συνταξιοδοτήσεων βασικά για τις γυναίκες. Οι ενοποιήσεις των ταμείων που προαναγγέλθηκαν συμπιέζουν τους πάντες προς τα κάτω. Ταυτόχρονα, ακόμα και οι υποσχέσεις (πχ. Μεγαλύτερες άδειες εγκυμοσύνης) που είχαν δοθεί για να αποσπάσουν τη συναίνεση των εργαζομένων εφαρμόζονται με πάρα πολλές εξαιρέσεις. Το ΠΑΣΟΚ ως νέα κυβέρνηση αρκείται στις γενικόλογες δηλώσεις και στην υποσχεσιολογία και ξέρουμε ότι θα συνεχίσει τις επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα, δε θα καταργήσει τα προγράμματα stage, δε θα δώσει σοβαρές αυξήσεις. Μπροστά στην κατάσταση που διαμορφώνεται, το ζήτημα είναι αν η νεολαία και οι εργαζόμενοι θα μείνουν με σκυμμένο το κεφάλι να πληρώσουν την καπιταλιστική κρίση που άλλοι προκάλεσαν ή να ορθώσουν το ανάστημα τους και να αγωνιστούν.
Οι «αόρατοι» άνθρωποι της φιλοσοφικής
Στη φιλοσοφική εργάζονται χιλιάδες ακόμα άνθρωποι, στα συνεργεία καθαρισμού, στο κυλικείο, στο εστιατόριο, στις φοιτητικές εστίες. Συγκεκριμένα στη Φιλοσοφική βασικές λειτουργίες του πανεπιστημίου έχουν ξεπουληθεί από καιρό. Τέτοιες είναι η καθαριότητα και η σίτιση αλλά και άλλες όπως το βιβλιοπωλείο, το φωτοτυπείο, η υπηρεσία ηλεκτρολόγων. Η σχολή μας είναι γεμάτη από εργαζόμενους ευέλικτους που δουλεύουν κάτω από τις πιο σκληρές συνθήκες για 5-6 εργολάβους και οι οποίοι κινδυνεύουν να χάσουν τη δουλειά τους κάθε φορά που αλλάζει ο διαγωνισμός και καινούριοι εργολάβοι(πιο ανταγωνιστικοί) έρχονται στη σχολή μας. Οι καθαρίστριες της σχολής μας, που εργάζονται σε συνθήκες Κούνεβα, είναι ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της εκμετάλλευσης που συντελείται μέσα στο πανεπιστήμιο.
ΑΣΥΛΟ
Παράλληλα είναι ανοιχτό το θέμα του ασύλου. Το ΠΑΣΟΚ, με τα δείγματα που έδωσε το προηγούμενο διάστημα ως αντιπολίτευση, θα συνεχίσει την πολιτική της ΝΔ με συνομιλητές την προηγούμενη κυβέρνηση και το ακροδεξιό ΛΑΟΣ. Και αυτό γιατί το φοιτητικό κίνημα τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί στην πρωτοπορία των κοινωνικών αγώνων, πετυχαίνοντας ανατροπές (άρθρο 16), σπάζοντας τη νεοφιλελεύθερη συναίνεση και αποτελώντας πηγή έμπνευσης για άλλα καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα. Αποκορύφωμα και έκφραση αυτής της δυναμικής ήταν ο ρόλος που έπαιξε το φοιτητικό κίνημα στο Δεκέμβρη, όπου μέσα από τις οργανωμένες διαδικασίες του και τις καταλήψεις επέτρεψε στο κίνημα να παραμείνει ζωντανόμέσα από τα κέντρα αγώνα που φτιάχτηκαν στα πανεπιστήμια και μετά το Δεκέμβρη. Αυτό είναι που ενοχλεί την κυβέρνηση(νέα και παλιά), ειδικά μάλιστα μέσα σε μια περίοδο δεινής οικονομικής κρίσης όπου φοβάται ότι αν ένα δυναμικό φοιτητικό κίνημα συμπέσει με εργατικές κινητοποιήσεις, η κατάσταση θα είναι εκρηκτική. Γι' αυτό και δε διστάζουν να συκοφαντήσουν με τον πιο άθλιο και προβοκατόρικο τρόπο το καθεστώς του ασύλου, φορτώνοντάς του όλα τα κακά του κόσμου. Εμείς δεν δεχόμαστε να πάμε ούτε βήμα πίσω: κάτω τα χέρια από το άσυλο! Είναι καθοριστικό να δοθεί μια δυναμική απάντηση από το ίδιο το φοιτητικό κίνημα στην κατεύθυνση υπεράσπισης και διεύρυνσης του ασύλου. Υπερασπιζόμαστε το άσυλο για να μπορέσουμε να κρατήσουμε ζωντανή τη σπίθα της αντίστασης στα πανεπιστήμια και να ενώσουμε τις φωνές μας και τους αγώνες μας με αυτούς των εργαζομένων.
ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
Πριν λίγες μέρες ο μετανάστης Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ σκοτώθηκε από τον ξυλοδαρμό που υπέστη στο Α.Τ. Νίκαιας. Τα Εξάρχεια τελούν υπό καθεστώς αστυνομικής κατοχής. Σε κάθε γωνία υπάρχει αστυνομία, καθένας και καθεμία είναι εν δυνάμει τρομοκράτης. Μπάτσοι εισβάλλουν σε καφετέριες και κάνουν προσαγωγές, μεταφέρουν κόσμο στα κρατητήρια της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθηνών (ΓΑΔΑ) και τους κρατούν εκεί ως το πρωί. Αυτή είναι η “προοδευτική” πολιτική του Χρυσοχοΐδη ως Υπουργού Προστασίας του Πολίτη (δηλαδή Υπουργού Δημοσίας Τάξεως). Είναι η προοδευτική πολιτική ενός ΠΑΣΟΚ που από την μια δίνει προεκλογικά ψεύτικες υποσχέσεις για φιλολαϊκά μέτρα και από την άλλη μιλάει για “μηδενική ανοχή”, υιοθετώντας προγραμματικές θέσεις του ακροδεξιού ΛΑ.Ο.Σ..
Είναι μια πάγια πολιτική των διαχειριστών αυτού του συστήματος. Επί ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια είδαμε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, ένα 15χρονο μαθητή να δολοφονείται από Ειδικό Φρουρό της Ελληνικής Αστυνομίας, μετανάστες να δολοφονούνται στην Π. Ράλλη, τη ΝΔ να “νομιμοποιεί” μαχαιροβγάλτες της φασιστικής παρακρατικής οργάνωσης “Χρυσή Αυγή”, βαφτίζοντάς τους “αγανακτισμένους πολίτες”. Και το “καλό” ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου να δολοφονεί τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά με το όπλο ενός ακόμα μπάτσου (σας θυμίζει η ιστορία καθόλου Αλέξη Γρηγορόπουλο;…). Ή την επιχείρηση “ΑΡΕΤΗ”, η οποία ήταν η οργανωμένη απόπειρα του τότε ΠΑΣΟΚ να “καθαρίσει” τα Εξάρχεια από τους αντιφρονούντες, όπως κάνει και ο Γιωργάκης σήμερα.
Η καταστολή, η τρομοκρατία, ο αυταρχισμός δεν είναι, όμως, κάτι το απρόσμενο, ούτε για μας, ούτε γι αυτούς. Όταν οι έχοντες την εξουσία δεν μπορούν να κερδίσουν την κοινωνική συναίνεση, τον συμβιβασμό, δηλαδή, ή την συμφωνία εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου, καταφεύγουν στα μέσα αυτά, ώστε να διατηρήσουν την εξουσία τους και να διασφαλίσουν τα συμφέροντα για τα οποία λειτουργούν. Και στο θέμα αυτό, ο περσινός καυτός Δεκέμβρης, ήταν η τομή: οι καταπιεσμένοι/ες, οι μη έχοντες φωνή, οι νέοι και οι νέες, οι μετανάστες και οι μετανάστριες, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες και άλλα κομμάτια της κοινωνίας έδειξαν δυναμικά την απείθεια τους με τον πιο απλό και εύληπτο τρόπο: την εξέγερσή τους. Συνεπώς οι εξουσιαστές καταλήγουν στην καταστολή, ή, κατ’ αναφορά στην αυθεντία, αναρωτώμενοι “Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα;”, αποφάσισαν. Βαρβαρότητα.
ΕΦΕΕ(Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας)
Το 1995 διεξήχθη το τελευταίο Πανσπουδαστικό Συνέδριο. Από εκεί και πέρα σταμάτησαν να συγκαλούνται Πανσπουδαστικά Συνέδρια και η ΕΦΕΕ δεν ξαναλειτούργησε με την εξαίρεση τον καθορισμό της ημερομηνίας των φοιτητικών εκλογών, η οποία όμως ουσιαστικά λειτουργεί σε πλαίσιο διαπαραταξιακής συνάντησης και όχι οργάνου. Ύστερα από 15 περίπου διαφαίνεται ότι φέτος κάτι πάει να αλλάξει. Στη συνάντηση των εκπροσώπων των παρατάξεων στις 17.10.2009 (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ, ΑΡΕΝ, ΕΑΑΚ, ΠΚΣ) αποφασίστηκε να διεξαχθεί πανσπουδαστικό συνέδριο στις 23 με 25 Οκτώβρη, με μόνη διαφωνία αυτή των ΕΑΑΚ. Είναι φυσικό η προσπάθεια επανασύστασης της ΕΦΕΕ να γεννά μια σειρά προβληματισμών στον κόσμο του κινήματος.Πρέπει να χουμε υπόψη μας τι κρύβεται πίσω από την ανασύσταση της ΕΦΕΕ. Είναι μια προσπάθεια να “θεσμοποιηθεί” το φοιτητικό κίνημα και να κάνουν στην άκρη τις ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Φοβούνται νέες εκρήξεις, όπως η εξέγερση του Δεκέμβρη, το κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του Α16, γιατί οι αιτίες που τα γέννησαν είναι εδώ. Έτσι θέλουν ένα όργανο του φοιτητικού σώματος γραφειοκρατικό και θεσμικό (με πλειοψηφία ΔΑΠ-ΠΑΣΠ) για να συνομιλεί με το υπ. Παιδείας και τη δεξιά μετατοπισμένη ΠΟΣΔΕΠ.Υπάρχει όμως λόγος η ριζοσπαστική Αριστερά να συμμετέχει σε μορφές εκπροσώπησης όπως η ΕΦΕΕ; Η απάντηση είναι ναι. Σε μη κινηματικές περιόδους χρειάζεται να αξιοποιούμε ακόμα και τέτοιους γραφειοκρατικούς θεσμούς οργάνωσης. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΕΦΕΕ δεν είναι εκπρόσωπος/συντονιστής του φοιτητικού κινήματος αλλά όργανο εκπροσώπησης των φοιτητών-τριών στο σύνολο τους. Με το να μη συμμετέχουμε σημαίνει ότι αφήνουμε τις συντηρητικές και γραφειοκρατικές δυνάμεις να “παίζουν μπάλα” μόνοι τους και εμείς θα περιμένουμε πότε θα ξεσπάσει κίνημα. Η Αριστερά δεν μπορεί να αρνηθεί την επανασύσταση ενός τριτοβάθμιου συνδικαλιστικού οργάνου, γιατί θα πυροδοτήσει την πολιτική συζήτηση – αντιπαράθεση μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους και μπορεί να αποτελέσει ένα πεδίο πολιτικής αντεπίθεσης στην κυβέρνηση, τον δικομματισμό, τον νεοφιλελευθερισμό, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, τις πολιτικές της ΕΕ. Επίσης θα κάνει διακριτές τις διαφορετικές πολιτικές γραμμές στο πανεπιστήμιο και θα αναγκάσει ΔΑΠ και ΠΑΣΠ (που ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για το γεγονός ότι δε γίνονται συνελεύσεις σε πολλούς φοιτητικούς συλλόγους) να απολογούνται κεντρικά και να τοποθετούνται πολιτικά πάνω στα εκάστοτε επίδικα της συγκυρίας. Άλλωστε η ΕΦΕΕ ιστορικά, ουδέποτε λειτούργησε τροχοπέδη για το φοιτητικό κίνημα. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να έχουμε αυταπάτες για το ρόλο και τα όρια που μπορεί να έχει ένα όργανο όπως η ΕΦΕΕ, ούτε γραφειοκράτες είμαστε ούτε θεσμολάγνοι. Ο στόχος μας είναι το ξεπέρασμα (και το γκρέμισμα) τέτοιων δομών, από τα κάτω, και η αντικατάστασή τους από τις δημοκρατικές δομές οργάνωσης που προκύπτουν μέσα από τα κινήματα. Η ανασύσταση της ΕΦΕΕ δεν αφορά την ανάγκη ύπαρξης κεντρικού εκφραστή ή ακόμη χειρότερα συνομιλητή της κυβέρνησης. Ο κεντρικός εκφραστής σε κάθε περίοδο ήταν είναι και θα είναι οι γενικές συνελεύσεις.
Άρα πρέπει να παλέψουμε για τη διαρκή ενίσχυση της αυτοοργάνωσης των φοιτητών/τριών και το συντονισμό τους μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στη βάση της αιρετότητας και της ανακλητότητας.
Η νεολαία της εξέγερσης
Όλο και περισσότερο προσπαθούν να μας πείσουν (ΠΑΣΟΚ,ΝΔ,ΜΜΕ, μεγαλοδημοσιογράφοι) ότι η νέα γενιά δεν ‘’ασχολείται’’, κοιτάζει την πάρτη της, ότι είναι γενιά του φραπέ και του καναπέ. Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς τα τελευταία χρόνια αποδεικνύεται ακριβώς το αντίθετο. Η νεολαία μάχεται, αγωνίζεται και διεκδικεί αυτά που της ανήκουν. Τα προηγούμενα τρία χρόνια αναδύθηκε ένα τεράστιο σε έκταση και ένταση πανεκπαιδευτικό κίνημα με απεργίες των εκπαιδευτικών, καταλήψεις, διαδηλώσεις και συγκρούσεις ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Αποκορύφωμα υπήρξε η εξέγερση του Δεκέμβρη, όταν όλοι εμείς βγήκαμε στο δρόμο οργισμένοι με αφορμή τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη και αμφισβητήσαμε το μέλλον που μας ετοιμάζουν. Όλοι εμείς (μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενοι) δώσαμε τη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση που αφού πρώτα έκλεψε και ξεπούλησε έφτασε στο σημείο να δολοφονεί. Η εξέγερση του Δεκέμβρη μας έδειξε ότι όταν όλοι μαζί αγωνιζόμαστε οι από πάνω μας φοβούνται, μας έδειξε ότι μπορούμε να γίνουμε επικίνδυνοι. Και φέτος καλούμαστε να συνεχίσουμε στο δρόμο του αγώνα, της αντίστασης, του ξεσηκωμού.
Πιστεύουμε ότι το επόμενο διάστημα ο σύλλογός μας πρέπει να βρίσκεται σε αγωνιστική ετοιμότητα! Με συχνές γενικές συνελεύσεις αλλά και συνελεύσεις τμημάτων, με κοινές πρωτοβουλίες με όσους καθηγητές είναι διατιθεμένοι να αντιπαλέψουν το νόμο-πλαίσιο και τις αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις, αλλά και με τα μάτια μας στραμμένα στην κοινωνία. Οι μαθητές ήδη έκαναν την αρχή. Οι πρώτες καταλήψεις σχολείων ξεκίνησαν και ο συντονισμός με το μαθητικό κίνημα πρέπει να είναι στους στόχους μας. Και βέβαια ο συντονισμός με τους εργαζόμενους είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να νικήσουμε. Με αυτή την έννοια ο σύλλογος μας, χρειάζεται να παίρνει πρωτοβουλίες για κοινές δράσεις με σωματεία, ομοσπονδίες και εργαζόμενους.
Διεκδικούμε
· Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους και όλες
· 5% του ΑΕΠ για την παιδεία
· Κατάργηση των ΚΕΣ και ρύθμιση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των ήδη αποφοίτων των ΚΕΣ
· Καμιά περικοπή των δωρεάν συγγραμμάτων
· Καμιά εφαρμογή – Κατάργηση του νέου Νόμου-Πλαίσιο
· Καμιά εφαρμογή του Πρότυπου Εσωτερικού κανονισμού
· Όχι στη βάση του 10-ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις – δημόσιες και κοινωφελείς συγκοινωνίες
· Αύξηση των κοινωνικών δαπανών-λεφτά για μισθούς και συντάξεις
· Μέλη ΔΕΠ πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης
· Κάτω τα χέρια απο το άσυλο
· Κατάργηση των ΜΑΤ – αφοπλισμός της Αστυνομίας
· Κατάργηση της βάσης του 10
· Έξω οι εργολάβοι από τις σχολές, μονιμοποίηση και πρόσληψη από το δημόσιο των καθαριστριών που εργάζονται στα πανεπιστήμια
ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΤΕΤΑΡΤΗ 21/10 στις 12:00 AULA

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου