Το σχολείο του Δ.Ν.Τ.
Η κυβέρνηση του Πασόκ, υπό τις προσταγές του Δ.Ν.Τ, προχωρά σ ένα νέο εκπαιδευτικό πολυνομοσχέδιο που ορίζει το νέο καθεστώς πρόσληψης των εκπαιδευτικών ενώ υποβαθμίζει τόσο τη πρωτοβάθμια όσο και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Και τα δυο αυτά έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Την αποδέσμευση του κράτους από την υποχρέωση του να χρηματοδοτεί τη δημόσια εκπαίδευση. Η ελεύθερη πτώση του δημοσίου σχολείου έχει ήδη ξεκινήσει...
Τι ακριβώς όμως μας λέει το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου; Καταργείται η έννοια του διοριστέου εκπαιδευτικού, ο αριθμός των προσλήψεων εξαρτάται από το Δ.Ν.Τ με περιθώρια ακόμα και ελαχίστων προσλήψεων λόγω της οικονομικής κρίσης, καταδικάζονται χιλιάδες νέοι-ες πτυχιούχοι σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, δεν δίνεται λύση για τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται ήδη στη λίστα αναμονής, απαξιώνονται πλήρως τα πτυχία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, αυξάνονται τα ωράρια και η πίεση των εκπαιδευτικών, εισάγεται ο θεσμός της αξιολόγησης των σχολίων συνδεόμενη με άμεσα με τη χρηματοδότηση και φέρνοντας προ των πυλών το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Συγκεκριμένα, με τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις όλοι οι εκπαιδευτικοί θα προσλαμβάνονται ή θα διορίζονται μέσω διαγωνισμών ΑΣΕΠ(που καθόλου δεν αποτελόυν την κορωνίδα της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας όπως καυχιέται η υπουργός), διαγωνισμών που θα πραγματοποιούνται κάθε 2 χρόνια, ανάλογα με τις «ανάγκες της οικονομίας»!! Δηλαδή δεν θα προκυρήσσεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων. Και τώρα με το ΔΝΤ μάλλον δεν θα προκηρύσσονται καθόλου θέσεις!! Και σαν να μην έφτανε αυτό για να καταφέρουν την περικοπή των εργαζόμενων εκπαιδευτικών επιστρατεύουν κάθε μέσο όπως: την συγχώνευση τμημάτων, δηλαδή δημιουργία τμημάτων στην καλύτερη των περιπτώσεων 30 ατόμων(κάτι που ουσιαστικά έχει παιδαγωγικές επιπτώσεις και δυσκολεύει το έργο του εκπαιδευτικού ),το κλείσιμο μικρών σχολείων σε απόμακρες περιοχές(αντιμετωπίζεται δηλαδή το σχολείο ως μια ακόμη επιχείρηση, που όταν έχει μεγάλο κόστος κλείνει αυξάνοντας έτσι τους ταξικούς φραγμούς) και τέλος την επαναφορά όσων είχαν διοριστεί σε διοικητικές θέσεις(σύμφωνα με τον νόμο ΠΑΣΟΚ) στις τάξεις.
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓEΡΑΜΑΤΑ
Αφού λοιπόν πάρουμε πτυχίο θα υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς εξετάσεις μέχρι να συγκεντρωθεί η βαθμολογική βάση για να πετύχουμε. Τότε θα ενταχθούμε σε έναν ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη. Για την τελική πρόσληψη (αν και όποτε επιτευχθεί) μπορεί να υπάρξει και μοριοδότηση, που όπως χαρακτηριστικά αναλύετααι από το υπουργείο είναι η επιτυχία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (μας λένε ξεκάθαρα πως θα χρειαστεί να συμμετέχουμε και πάνω από μια φορά σε διαγωνισμό), τα ακαδημαϊκά προσόντα, η προϋπηρεσία αλλά και τα κοινωνικά κριτήρια, που εννοείται πως δεν διευκρινίζονται.
“ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ”
Το πιστοποιητικό αυτό είναι προϋπόθεση ώστε να συμμετάσχει κάποιος υποψήφιος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι γιατί οι απόφοιτοι της ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ σχολής αλλά και μιας σειράς άλλων σχολών που έχουν εξεταστεί επιτυχώς σε παιδαγωγικά μαθήματα θα πρέπει να αποδείξουν πως μπορούν να εργαστούν στο δημόσιο σχολείο;; Το ζητούμενο ήταν και παραμένει η επαρκής παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια και η ουσιαστική επιστημονική στήριξη και επιμόρφωση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: ΠΡΩΤΑ...ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ
Βασικό στοιχείο του...φτηνου σχολείου ειναι η αξιολόγηση του και αυτή ακριβώς προωθει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Με τη διαδικασία αυτή, που σε πρώτη φάση θα είναι εσωτερική, επιδιώκεται η ενοχοποίηση του σχολείου και των εκπαιδευτικών για το παραγόμενο έργο, η νομιμοποίηση της απόσυρσης της κρατικής χρηματοδότησης και η παράδοση των σχολείων σε χορηγούς πάσης φύσεως. Τα σχολεία θα καταρτίζουν ετήσιο πρόγραμμα δράσης και στο τέλος της χρονικής χρονιάς θα κρίνονται για το βαθμό της υλοποίησής του.Ο έλεγχος ξεκινά από τα εκπαιδευτικά και φτάνει μέχρι το οικονομικό. Μα δεν είναι μετρημένα κουκια αυτα; Τι πρόγραμμα δράσης μπορει να κάνει το σχολέιο και μάλιστα να κριθεί από αυτο;;Όσων αφορά εμάς;; αφού και εαν καταφέρουμε μετα απο όλα τα παραπάνω να βρεθούμε στους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ θα είμαστε επί δύο χρόνια υπό την επίβλεψη ενός μέντορα-αξιολογητή.Χάνεται δηλαδή η παιδαγωγική ελευθερία και υποθαλπτεται η φαντασία του εκπαιδευτικού εργου. Εαν και εφόσων ο μέντορας κρίνει πως το εκπαιδευτικό εργο του δόκιμου δεν είναι συμφωνα με τισ αντιλήψεις του αξιόλογο, τότε ο δόκιμος θα μεταφερθεί σε διοικητικές θέσεις των οποίων οι θέσεις δεν θα προκηρυσσονται!
Η απαντηση μας σε όλα αυτα θα πρέπει να είναι ΟΧΙ...Να ενώσουμε όλοι μαζί τις φωνές μας και μαζί με τους εργαζομένους-ες να πούμε πως δεν θα εφαρμοστεί κανένα μελανό σημειο είτε του νομοσχεδίου της Διαμαντοπούλου είτε των μέτρων που μας επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη πολιτική τους και το Δ.Ν.Τ!Το νομοσχέδιο της διαμαντοπούλου ειναι ακόμα ένα χτύπημα κατα τη διαρκεια οικονομικής κρίσης, της επιβάρυνσης των εργαζομένων,της πολιτικής των περικοπών,της πολιτικής του κέρδους ενάντια στο δικαίωμα μας για ζωη!! ουτε βημα πισω!
Τι ακριβώς όμως μας λέει το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου; Καταργείται η έννοια του διοριστέου εκπαιδευτικού, ο αριθμός των προσλήψεων εξαρτάται από το Δ.Ν.Τ με περιθώρια ακόμα και ελαχίστων προσλήψεων λόγω της οικονομικής κρίσης, καταδικάζονται χιλιάδες νέοι-ες πτυχιούχοι σε καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας, δεν δίνεται λύση για τους εκπαιδευτικούς που βρίσκονται ήδη στη λίστα αναμονής, απαξιώνονται πλήρως τα πτυχία και οι πανεπιστημιακές σπουδές, αυξάνονται τα ωράρια και η πίεση των εκπαιδευτικών, εισάγεται ο θεσμός της αξιολόγησης των σχολίων συνδεόμενη με άμεσα με τη χρηματοδότηση και φέρνοντας προ των πυλών το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Συγκεκριμένα, με τις προωθούμενες μεταρρυθμίσεις όλοι οι εκπαιδευτικοί θα προσλαμβάνονται ή θα διορίζονται μέσω διαγωνισμών ΑΣΕΠ(που καθόλου δεν αποτελόυν την κορωνίδα της αντικειμενικότητας και της διαφάνειας όπως καυχιέται η υπουργός), διαγωνισμών που θα πραγματοποιούνται κάθε 2 χρόνια, ανάλογα με τις «ανάγκες της οικονομίας»!! Δηλαδή δεν θα προκυρήσσεται συγκεκριμένος αριθμός θέσεων. Και τώρα με το ΔΝΤ μάλλον δεν θα προκηρύσσονται καθόλου θέσεις!! Και σαν να μην έφτανε αυτό για να καταφέρουν την περικοπή των εργαζόμενων εκπαιδευτικών επιστρατεύουν κάθε μέσο όπως: την συγχώνευση τμημάτων, δηλαδή δημιουργία τμημάτων στην καλύτερη των περιπτώσεων 30 ατόμων(κάτι που ουσιαστικά έχει παιδαγωγικές επιπτώσεις και δυσκολεύει το έργο του εκπαιδευτικού ),το κλείσιμο μικρών σχολείων σε απόμακρες περιοχές(αντιμετωπίζεται δηλαδή το σχολείο ως μια ακόμη επιχείρηση, που όταν έχει μεγάλο κόστος κλείνει αυξάνοντας έτσι τους ταξικούς φραγμούς) και τέλος την επαναφορά όσων είχαν διοριστεί σε διοικητικές θέσεις(σύμφωνα με τον νόμο ΠΑΣΟΚ) στις τάξεις.
ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΒΑΘΕΙΑ ΓEΡΑΜΑΤΑ
Αφού λοιπόν πάρουμε πτυχίο θα υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς εξετάσεις μέχρι να συγκεντρωθεί η βαθμολογική βάση για να πετύχουμε. Τότε θα ενταχθούμε σε έναν ενιαίο πίνακα υποψηφίων για διορισμό ή πρόσληψη. Για την τελική πρόσληψη (αν και όποτε επιτευχθεί) μπορεί να υπάρξει και μοριοδότηση, που όπως χαρακτηριστικά αναλύετααι από το υπουργείο είναι η επιτυχία στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ (μας λένε ξεκάθαρα πως θα χρειαστεί να συμμετέχουμε και πάνω από μια φορά σε διαγωνισμό), τα ακαδημαϊκά προσόντα, η προϋπηρεσία αλλά και τα κοινωνικά κριτήρια, που εννοείται πως δεν διευκρινίζονται.
“ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ”
Το πιστοποιητικό αυτό είναι προϋπόθεση ώστε να συμμετάσχει κάποιος υποψήφιος στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι γιατί οι απόφοιτοι της ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ σχολής αλλά και μιας σειράς άλλων σχολών που έχουν εξεταστεί επιτυχώς σε παιδαγωγικά μαθήματα θα πρέπει να αποδείξουν πως μπορούν να εργαστούν στο δημόσιο σχολείο;; Το ζητούμενο ήταν και παραμένει η επαρκής παιδαγωγική και διδακτική κατάρτιση των μελλοντικών εκπαιδευτικών στα πανεπιστήμια και η ουσιαστική επιστημονική στήριξη και επιμόρφωση των εν ενεργεία εκπαιδευτικών.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ: ΠΡΩΤΑ...ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ
Βασικό στοιχείο του...φτηνου σχολείου ειναι η αξιολόγηση του και αυτή ακριβώς προωθει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Με τη διαδικασία αυτή, που σε πρώτη φάση θα είναι εσωτερική, επιδιώκεται η ενοχοποίηση του σχολείου και των εκπαιδευτικών για το παραγόμενο έργο, η νομιμοποίηση της απόσυρσης της κρατικής χρηματοδότησης και η παράδοση των σχολείων σε χορηγούς πάσης φύσεως. Τα σχολεία θα καταρτίζουν ετήσιο πρόγραμμα δράσης και στο τέλος της χρονικής χρονιάς θα κρίνονται για το βαθμό της υλοποίησής του.Ο έλεγχος ξεκινά από τα εκπαιδευτικά και φτάνει μέχρι το οικονομικό. Μα δεν είναι μετρημένα κουκια αυτα; Τι πρόγραμμα δράσης μπορει να κάνει το σχολέιο και μάλιστα να κριθεί από αυτο;;Όσων αφορά εμάς;; αφού και εαν καταφέρουμε μετα απο όλα τα παραπάνω να βρεθούμε στους επιτυχόντες του ΑΣΕΠ θα είμαστε επί δύο χρόνια υπό την επίβλεψη ενός μέντορα-αξιολογητή.Χάνεται δηλαδή η παιδαγωγική ελευθερία και υποθαλπτεται η φαντασία του εκπαιδευτικού εργου. Εαν και εφόσων ο μέντορας κρίνει πως το εκπαιδευτικό εργο του δόκιμου δεν είναι συμφωνα με τισ αντιλήψεις του αξιόλογο, τότε ο δόκιμος θα μεταφερθεί σε διοικητικές θέσεις των οποίων οι θέσεις δεν θα προκηρυσσονται!
Η απαντηση μας σε όλα αυτα θα πρέπει να είναι ΟΧΙ...Να ενώσουμε όλοι μαζί τις φωνές μας και μαζί με τους εργαζομένους-ες να πούμε πως δεν θα εφαρμοστεί κανένα μελανό σημειο είτε του νομοσχεδίου της Διαμαντοπούλου είτε των μέτρων που μας επιβάλλει η νεοφιλελεύθερη πολιτική τους και το Δ.Ν.Τ!Το νομοσχέδιο της διαμαντοπούλου ειναι ακόμα ένα χτύπημα κατα τη διαρκεια οικονομικής κρίσης, της επιβάρυνσης των εργαζομένων,της πολιτικής των περικοπών,της πολιτικής του κέρδους ενάντια στο δικαίωμα μας για ζωη!! ουτε βημα πισω!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου