Ανακοίνωση-καταγγελία για την Γενική Συνέλευση 3-11-15

Την Τρίτη 3/11 ο φοιτητικός σύλλογος φιλοσοφικής διεξήγαγε την τρίτη κατά σειρά συνέλευση της χρονιάς σε μία προσπάθεια συγκρότησης ενός ενιαίου αγωνιστικού φοιτητικού μπλοκ ικανού να αντιταχθεί στις επιταγές των από πάνω. Με το μνημόνιο τρία να έχει μπει σε εφαρμογή, η επίθεση ξεκινά και στοιχειοθετείται στα Πανεπιστήμια με την άφιξη επίσημα των αξιολογητών στο ΕΚΠΑ, την κατάργηση της αποζημίωσης στους ασκούμενους φοιτητές, τις αλυσίδες που μπαίνουν στα προγράμματα σπουδών και τα σχέδια για συγχωνεύσεις τμημάτων, συντεταγμένα όλα με την ευρύτερη μείωση του προϋπολογισμού. Αυτές είναι μόνο υλικές πτυχές της νεοφιλελεύθερης προοπτικής για το πανεπιστήμιο. Πρόκειται για μία επίθεση που απ’ τη μια η εντατικοποίηση και πειθάρχηση τίθενται ως βασικά στοιχεία συγκρότησης της φοιτητικής ταυτότητας, μέσα σε μια διαδικασία που το πανεπιστήμιο εναρμονίζεται με τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου και από την άλλη διαμορφώνει – μελλοντικά - εργαζόμενους πειθήνιους, αναλώσιμους, σε γκρίζα ζώνη ανεργίας-επισφάλειας και υπό ακραία εκμετάλλευση.

Ως ΑΡ.ΕΝ φιλοσοφικής που πάντοτε θέταμε σε προτεραιότητα τόσο τις συλλογικές διαδικασίες (και κυρίως το πρωτοβάθμιο όργανο του συλλόγου τη γενική συνέλευση) την εμβάθυνση τους σε δημοκρατία όσο και την εμπλοκή σε αυτή ευρύτερων τμημάτων του συλλόγου, καταδεικνύουμε την διαχείριση του αποτελέσματος της διαδικασίας την Τρίτη 3/11 από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Παρά την έλλειψη απαρτίας (ψήφισαν 193 φοιτητές και το κατώτατο όριο για απαρτία είναι 212 σύμφωνα με τον αριθμό ψηφισάντων στις προηγούμενες εκλογές) το ΜΑΣ με το ανυπόγραφο κατά τα άλλα πλαίσιο θέλησε να παραβιάσει τη δημοκρατική διαδικασία θεωρώντας πως οι 193 μπορούν να αντικαταστήσουν την επίσης πενιχρή απαρτία των 212 και αυτό για να αποδείξουν πως η αντεπίθεση είναι υπόθεση της δικής τους παράταξης. Παρά τη σαφή τοποθέτηση του υπόλοιπου σώματος σχετικά με αυτή την προοπτική, το ΜΑΣ αποφασίζει πως ο λόγος του υπόλοιπου συλλόγου δεν επαρκεί για να ανακόψει την αντιδημοκρατική αυτή απόφαση. Προχώρησε έτσι σε ανακοινώσεις χωρίς καμία νομιμοποίηση από τον υπόλοιπο σύλλογο περί νίκης της παράταξης τους και απόφαση του συλλόγου. Και απλώς εδώ να ρωτήσουμε: θυμούνται οι συναγωνιστές από το ΜΑΣ τι θα πει συλλογική διαδικασία και σύλλογος; Αν τελικά το επίδικο είναι να μπορούν να συμμετέχουν οι φοιτητές και οι φοιτήτριες της Φιλοσοφικής στην εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις, αυτό θα μπορούσε να συμβεί μέσα από μια κοινή πρωτοβουλία αγώνα που θα συσπείρωνε όλα τα αγωνιζόμενα μπλοκ από τα κάτω. Αν όμως τελικά είναι να μετράει η κάθε παράταξη πόσες σφραγίδες συλλόγων κατέχει εμείς δεν θα κάνουμε τα στραβά μάτια.

Εμείς δε μπορούμε παρά να εναντιωθούμε σε αυτή την ιδιοκτησιακή αντιμετώπιση του συλλόγου αλλά και την πλήρη απονέκρωση των συλλογικών διαδικασιών που προκαλεί μαζί με άλλες παθογένειες που αλληλοδιαπλέκονται στο πέρας της μεταπολίτευσης. Για εμάς η γενική συνέλευση δε μπορεί παρά να λειτουργεί από τα κάτω και οριζόντια. Δεν αναγνωρίζουμε καμία απόφαση και αυτό όχι γιατί δε θέλουμε ο σύλλογος να μπει σε αγωνιστική τροχιά, αλλά γιατί αυτό δε γίνεται μέσα από βεβιασμένα αποτελέσματα ούτε για να καρπωθεί το αποτέλεσμα μια συλλογικότητα. Μιλώντας για εκδημοκρατισμό, πρέπει να επισημάνουμε πως η διεκδίκηση της δημοκρατίας δεν απορρέει από κάποια τυπολατρία αλλά λειτουργεί ως ο ενδεδειγμένος τρόπος και μέσο στον αγώνα μας για την κοινωνία που θέλουμε, γιατί τα μέσα με τα οποία συγκροτούμε το αντιπαράδειγμα στο τώρα βλέπουν στην προοπτική του αύριο. Δεν βλέπουμε την δημοκρατία εργαλειακά αλλά ως τον μόνο ορίζοντα για να αγωνιζόμαστε και τη μόνη δίοδο για να εναντιωθούμε και να ανατρέψουμε το υπάρχον. Στο τώρα, λοιπόν, απαντάμε συλλογικά και συντονισμένα δομώντας μια καινούργια καθημερινότητα, όπως εμείς τη φανταζόμαστε, απαντώντας στις ανάγκες μας και πάντα με το βλέμμα στραμμένο τόσο στους άλλους συλλόγους αλλά και τα ευρύτερα κοινωνικά και εργατικά κινήματα. Με διεργασίες ενός φοιτητικού κινήματος που θα είναι μαχητικό, δημιουργικό, πολύμορφο και ριζοσπαστικό μπορούμε να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι για την αποσταθεροποίηση της βαρβαρότητας που μας επιβάλλουν.